Na reflektogramie z OTDR zdarzenie oznaczone cyfrą 6 to typowy przykład połączenia rozłącznego, czyli złącza mechanicznego lub złącza w patchpanelu, gdzie dwa włókna są połączone za pomocą złączy optycznych (np. SC, LC, E2000). Na wykresie widać to jako lokalne zdarzenie refleksyjne: niewielki skok mocy w górę (odbicie Fresnela), po którym tor dalej opada liniowo zgodnie z tłumieniem włókna. W odróżnieniu od końca toru optycznego, po połączeniu rozłącznym wykres nie spada nagle do poziomu szumów, tylko kontynuuje się dalej. W praktyce technik, patrząc na taki pik o umiarkowanym poziomie odbicia (typowo ok. −40…−55 dB dla dobrze dopasowanych złączy według zaleceń ITU-T G.652/G.657 i dobrych praktyk FTTx), rozpoznaje go jako złącze w mufie lub szafce abonenckiej. Moim zdaniem bardzo ważne jest, żeby nauczyć się „czytać” kształt tego piku: niewielkie odbicie, mała strata wtrąceniowa (np. 0,2–0,5 dB) i kontynuacja trasy dalej to klasyczny wzorzec dobrze wykonanego połączenia rozłącznego. W realnych pomiarach, np. przy odbiorach sieci PON lub szkieletowych, takie zdarzenia opisuje się w raporcie OTDR jako „connector” albo „reflective event” z konkretną wartością tłumienia i reflektancji. Pozwala to później znaleźć fizycznie dane gniazdo, patchpanel lub przełącznicę i w razie potrzeby poprawić czyszczenie złączy, dokręcenie adaptera czy wymianę patchcordu. Dobra praktyka jest taka, żeby każde połączenie rozłączne dawało możliwie mały pik na reflektogramie, bo duże odbicia powodują zakłócenia, wyższy współczynnik odbicia ORL i mogą pogarszać pracę nadajników w systemach o dużych prędkościach.
Analizując reflektogram z reflektometru optycznego OTDR, bardzo łatwo pomylić różne typy zdarzeń, bo na pierwszy rzut oka wszystkie „piki” wyglądają podobnie. Właśnie stąd biorą się błędne skojarzenia, że każde większe odbicie to od razu koniec światłowodu albo strefa martwa. W rzeczywistości każde z opisanych w odpowiedziach zjawisk ma swój dość charakterystyczny kształt i położenie na wykresie. Strefa martwa występuje zawsze w pobliżu początku pomiaru, tuż za miejscem podłączenia OTDR do toru. To obszar, w którym urządzenie nie potrafi jeszcze rozróżnić poszczególnych zdarzeń, bo silne odbicie z pierwszego złącza i rozbłysk impulsu pomiarowego „oślepiają” odbiornik. Na wykresie wygląda to jak gruby, poszerzony początek śladu, często z jednym dużym odbiciem i bez wyraźnych szczegółów. Z założenia nie opisuje się tam dalej numerowanych zdarzeń odległych o kilka czy kilkanaście kilometrów, więc przypisanie numeru 6 do strefy martwej po prostu nie trzyma się kupy. Koniec światłowodu ma z kolei bardzo charakterystyczny obraz: mocny pik refleksyjny, po którym następuje nagły, stromy spadek wykresu do poziomu szumów. Po tym miejscu nie ma już liniowego fragmentu odpowiadającego tłumieniu włókna, tylko „szumowa podłoga”. Według dobrych praktyk pomiarowych (zalecenia IEC i ITU-T) taki sygnał jednoznacznie oznacza fizyczne zakończenie toru, często na pigtaillu zanurzonym w powietrzu lub źle zakończonym złączu. Zdarzenie oznaczone cyfrą 6 na pokazanym reflektogramie ma jednak zupełnie inny charakter – po nim światłowód wyraźnie biegnie dalej, więc nie może to być koniec linii. Częstym błędem jest też wrzucanie do jednego worka „połączenia rozłącznego” i „połączenia nierozłącznego”. Spawy termiczne, czyli połączenia nierozłączne, zwykle są zdarzeniami nierefleksyjnymi lub bardzo słabo refleksyjnymi: na wykresie widzimy niewielki skok w dół (strata wtrąceniowa rzędu 0,05–0,1 dB) bez wyraźnego piku odbiciowego. Z mojego doświadczenia widać je bardziej jako małe „załamanie” prostej niż ostrą iglicę. Złącza mechaniczne i patchpanelowe, czyli połączenia rozłączne, generują natomiast czytelny pik refleksyjny, ale za nim ślad dalej opada liniowo – dokładnie tak jak przy zdarzeniu numer 6. Mylenie tych kształtów wynika zwykle z pośpiechu albo braku przyzwyczajenia do pracy z OTDR. W praktyce profesjonalnych pomiarów, zgodnie z normami EN i ITU-T, interpretacja reflektogramu musi rozróżniać między tymi typami zdarzeń, bo od tego zależy późniejsza diagnostyka: czy trzeba poprawić spaw, wyczyścić złącze, czy może mamy faktyczne przerwanie włókna.
