Kwalifikacja: INF.06 - Montaż i eksploatacja szerokopasmowych sieci kablowych pozabudynkowych
Który z zamieszczonych przykładowych reflektogramów TDR obrazuje zwarcie żył w miedzianym torze symetrycznym?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawnie wskazano Rysunek 1 jako reflektogram TDR odpowiadający zwarciu żył w miedzianym torze symetrycznym. W technice TDR (Time Domain Reflectometry) analizujemy kształt i polaryzację odbitej fali napięciowej. Dla pary symetrycznej o określonej impedancji falowej Z0 (np. 100 Ω dla skrętki) zwarcie żył oznacza bardzo niską impedancję w miejscu uszkodzenia, praktycznie bliską 0 Ω. Współczynnik odbicia Γ przyjmuje wtedy wartość ujemną i bliską –1, ale dla klasycznego pomiaru jednoprzewodowego względem masy często obserwujemy charakterystyczny silny impuls dodatni w stosunku do linii odniesienia, tak jak na Rysunku 1. Kluczowe jest to, że sygnał gwałtownie odchyla się od poziomu spoczynkowego i szybko wraca, bez długiego ogona czy przesunięcia poziomu bazowego. W praktyce, podczas lokalizacji zwarć w kablach telekomunikacyjnych, energetycznych czy instalacjach alarmowych, technik patrzy właśnie na taką ostrą zmianę w reflektogramie i na podstawie czasu powrotu impulsu oblicza odległość do miejsca zwarcia, korzystając z prędkości propagacji fali (NVP) określonej w danych katalogowych kabla lub w normach, np. serii IEC/EN dotyczących kabli symetrycznych. Moim zdaniem ważna jest tu umiejętność odróżnienia typowego „piku zwarciowego” od innych zjawisk, jak zmiana impedancji czy przerwa żyły. W dobrze wykonanej diagnostyce zawsze kalibruje się TDR do konkretnego typu kabla, a następnie porównuje się kształt odbicia z typowymi wzorcami uszkodzeń. Dzięki temu można bardzo szybko i bezinwazyjnie zlokalizować zwarcie nawet na długich odcinkach instalacji strukturalnej, co w praktyce serwisowej oszczędza masę czasu i nerwów.