Kwalifikacja: INF.06 - Montaż i eksploatacja szerokopasmowych sieci kablowych pozabudynkowych
Połączenie włókien światłowodowych z wykorzystaniem łuku elektrycznego od połączenia mechanicznego różni się
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowa odpowiedź to mniejsza tłumienność, bo złącze wykonane łukiem elektrycznym (czyli spaw światłowodowy) daje znacznie lepsze parametry optyczne niż zwykłe połączenie mechaniczne. W spawarce światłowodowej włókna są najpierw bardzo precyzyjnie ustawiane względem siebie – albo względem płaszcza, albo nawet względem rdzenia (alignment core-to-core) – a dopiero potem ich końce są nadtapiane łukiem elektrycznym i łączone w jedną ciągłą strukturę szklaną. Dzięki temu granica między włóknami praktycznie „znika” optycznie, nie ma szczeliny powietrznej ani przesunięcia osi, co bezpośrednio przekłada się na niską tłumienność złącza, typowo rzędu 0,02–0,1 dB dla włókien jednomodowych zgodnych np. z ITU-T G.652. Połączenie mechaniczne opiera się na dociśnięciu dwóch przygotowanych końcówek w specjalnym złączu z żelem o zbliżonym współczynniku załamania. Jest to wygodne w serwisie, szybkie, ale zawsze pozostaje mikroszczelina, ryzyko lekkiego przesunięcia rdzeni, rozkalibrowania docisku czy starzenia się żelu. Z mojego doświadczenia w praktyce serwisowej takie połączenia mają wyraźnie wyższą tłumienność, często 0,3–0,5 dB, a bywa i więcej, co przy dłuższych trasach optycznych robi już różnicę w budżecie mocy. Dlatego zgodnie z dobrymi praktykami i zaleceniami producentów infrastruktury światłowodowej (np. w sieciach FTTH, sieciach szkieletowych, systemach DWDM) wszędzie tam, gdzie zależy nam na stabilnych parametrach, stosuje się spawy wykonywane łukiem elektrycznym. Mechaniczne łącza traktuje się raczej jako rozwiązanie awaryjne, tymczasowe lub tam, gdzie nie ma dostępu do spawarki. Moim zdaniem, jeżeli ktoś planuje profesjonalnie bawić się w światłowody, to rozumienie wpływu tłumienności złączy na cały budżet mocy toru optycznego jest absolutną podstawą.