Kwalifikacja: INF.06 - Montaż i eksploatacja szerokopasmowych sieci kablowych pozabudynkowych
Przedstawione na ilustracji złącze stosowane w infrastrukturze sieci komórkowych oraz w systemach przywoławczych, to złącze typu
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
To złącze na ilustracji to klasyczne złącze typu N, czyli precyzyjne złącze koncentryczne zaprojektowane do pracy w zakresie mikrofal, typowo do ok. 11 GHz w wersjach standardowych, a w lepszych wykonaniach nawet wyżej. Kluczowa cecha złącza N to solidna, śrubowa nakrętka mocująca oraz wyraźna, cylindryczna konstrukcja z dobrze ekranowanym stykiem środkowym. Dzięki temu zapewnia ono stabilną impedancję 50 Ω, co jest absolutnym standardem w infrastrukturze sieci komórkowych, systemach przywoławczych (paging), radioliniach, a także w profesjonalnych instalacjach radiokomunikacyjnych. W praktyce spotyka się je na kablach zasilających anteny sektorowe na masztach GSM/LTE, w szafach RRU/BBU, w repeaterach GSM, a także w urządzeniach pomiarowych RF średniej mocy. Moim zdaniem, jeśli ktoś pracuje z infrastrukturą stacji bazowych, to rozpoznawanie złącza N po samym wyglądzie jest po prostu obowiązkowe. Złącze N zostało zaprojektowane tak, aby zapewnić dobrą odporność środowiskową – wersje zewnętrzne, z odpowiednimi uszczelnieniami, są stosowane na zewnątrz budynków, na masztach, gdzie jest deszcz, mróz i wibracje. Dobrą praktyką jest stosowanie złączy N w torach o większej mocy nadawczej niż typowe złącza małe, jak SMA, bo ich konstrukcja lepiej odprowadza ciepło i wytrzymuje wyższe poziomy mocy, co ma znaczenie przy nadajnikach kilkudziesięcio- czy kilkusetwatowych. W sieciach komórkowych złącza N często łączy się z grubszymi kablami koncentrycznymi o małym tłumieniu, np. 7/8" czy 1/2" superflex, żeby zminimalizować straty na torze antenowym. W systemach przywoławczych, które pracują zwykle w paśmie VHF/UHF, złącza N zapewniają powtarzalne parametry SWR i tłumienia odbiciowego, co przekłada się na stabilny zasięg systemu. Warto też wiedzieć, że istnieją wersje złączy N 50 Ω i 75 Ω, ale w telekomunikacji komórkowej praktycznie zawsze używa się wersji 50‑omowej, zgodnie z ogólnymi standardami RF. Z mojego doświadczenia dobrze zaciśnięte lub zaciągnięte złącze N, z prawidłowo przygotowanym kablem, potrafi pracować latami bez jakichkolwiek problemów, o ile nie jest mechanicznie uszkadzane.