Kwalifikacja: INF.06 - Montaż i eksploatacja szerokopasmowych sieci kablowych pozabudynkowych
W dokumentacji technicznej okablowania pomieszczenia znajduje się opis MMF 50/125, który wskazuje na kabel teleinformatyczny zawierający włókno światłowodowe
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Oznaczenie MMF 50/125 to klasyczny zapis stosowany w światłowodach wielomodowych. MMF to skrót od „Multimode Fiber”, czyli włókno wielomodowe, a liczby 50/125 opisują w mikrometrach średnicę rdzenia i płaszcza: 50 μm rdzeń, 125 μm płaszcz. To jest standardowy format wg norm takich jak ISO/IEC 11801 czy IEC 60793. Moim zdaniem warto to sobie po prostu skojarzyć: najpierw rdzeń, potem płaszcz. Rdzeń jest tą częścią, którą faktycznie „płynie” światło, a płaszcz to jego otoczenie o innym współczynniku załamania. W praktyce MMF 50/125 stosuje się bardzo często w okablowaniu poziomym i pionowym w budynkach biurowych, serwerowniach, szafach rackowych, do łączenia przełączników w jednym obiekcie, przy typowych dystansach rzędu kilkuset metrów, czasem do kilku kilometrów w zależności od klasy włókna (OM2, OM3, OM4, OM5). Włókna jednomodowe (SMF) mają znacznie mniejszy rdzeń, rzędu 8–10 μm, więc już sama wartość 50 μm podpowiada, że chodzi o światłowód wielomodowy. Dla technika czy instalatora takie oznaczenie jest kluczowe przy doborze osprzętu: trzeba dobrać odpowiednie moduły SFP/SFP+, typ złączy (np. LC dla MMF), a także klasę transceivera dopasowaną do MMF, bo moduł do SMF może na MMF po prostu nie działać poprawnie lub będzie miał mocno ograniczony zasięg. W dobrze prowadzonych instalacjach zawsze pilnuje się zgodności: oznaczenie na kablu, patchpanelu i w dokumentacji musi się zgadzać z tym, co później konfigurujemy w switchach. Z mojego doświadczenia osoby, które ogarniają różnice między 50/125 a 9/125, dużo mniej mylą się przy projektowaniu połączeń szkieletowych i unikają drogich błędów zakupowych.