Kwalifikacja: INF.06 - Montaż i eksploatacja szerokopasmowych sieci kablowych pozabudynkowych
W dokumentacji technicznej okablowania pomieszczenia znajduje się opis OM2, który wskazuje na kabel teleinformatyczny zawierający włókno światłowodowe
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Opis OM2 odnosi się do klasy światłowodu wielomodowego o rdzeniu 50 μm i płaszczu 125 μm, więc odpowiedź z włóknem wielomodowym 50/125 μm jest jak najbardziej prawidłowa. W standardach okablowania strukturalnego (np. ISO/IEC 11801, EN 50173, TIA-568) światłowody wielomodowe oznacza się właśnie symbolami OM1, OM2, OM3, OM4, OM5. Litery „OM” to skrót od „Optical Multimode”, czyli z definicji chodzi o włókna wielomodowe, a nie jednomodowe. Kluczowe jest też to, że OM2 zawsze występuje jako 50/125 μm – 50 μm to średnica rdzenia, 125 μm to średnica płaszcza. Z mojego doświadczenia w sieciach LAN, OM2 spotyka się często w starszych instalacjach biurowych, serwerowniach w szkołach, urzędach, gdzie prędkości rzędu 1 Gb/s czy 10 Gb/s na krótszych dystansach w zupełności wystarczają. W praktyce OM2 zapewnia obsługę 1 GbE na dystansach do kilkuset metrów (zależnie od standardu transmisji), ale przy 10 GbE jego zasięg jest już mocno ograniczony i obecnie w nowych instalacjach częściej stosuje się OM3 lub OM4. Ważne jest też odróżnienie go od OM1, który ma rdzeń 62,5 μm – to właśnie ta wartość bywa mylona z OM2. Dobra praktyka jest taka, żeby zawsze czytać oznaczenia na kablu: np. „50/125 OM2” albo „G.651.1 MMF OM2”. W dokumentacji projektowej sieci warto też od razu przewidzieć kompatybilność z modułami SFP/SFP+ i dobrać odpowiednie patchcordy – np. do OM2 typowo stosuje się złącza LC lub SC, ale medium musi być konsekwentnie 50/125 μm. Moim zdaniem warto zapamiętać prostą regułę: OM = multimode, a dokładne liczby 50/125 mówią o geometrii włókna, co potem przekłada się na parametry transmisyjne i dobór sprzętu aktywnego.