Kwalifikacja: INF.06 - Montaż i eksploatacja szerokopasmowych sieci kablowych pozabudynkowych
W kanale zwrotnym kablowej sieci szerokopasmowej wymagane jest stosowanie modulacji odpornych na zakłócenia, do których zalicza się modulację
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowa jest odpowiedź z modulacją BPSK, bo w kanale zwrotnym kablowej sieci szerokopasmowej kluczowa jest odporność na zakłócenia, szum i zniekształcenia nieliniowe. BPSK (Binary Phase Shift Keying) to modulacja z kluczowaniem fazy z tylko dwoma stanami fazowymi. Dzięki temu odstęp między symbolami w przestrzeni fazowej jest maksymalny, a odbiornik ma relatywnie proste zadanie przy detekcji, nawet gdy stosunek sygnał/szum (SNR) jest dość niski. W praktyce oznacza to, że przy tej samej mocy nadawczej BPSK daje mniejsze prawdopodobieństwo błędu bitowego (BER) niż bardziej złożone modulacje fazowo‑amplitudowe. W kanale zwrotnym HFC (Hybrid Fiber Coax) mamy zwykle gorsze warunki niż w kanale dosyłowym: większy poziom zakłóceń impulsowych, intermodulacje od urządzeń abonenckich, szumy z zasilaczy, a do tego często niższe moce nadajników po stronie klienta. Dlatego standardy takie jak DOCSIS na niższych profilach modulacji dopuszczają właśnie BPSK czy QPSK jako tryby „ratunkowe” dla trudnych warunków kanałowych. Z mojego doświadczenia w sieciach kablowych operatorzy, gdy mają problem z błędami w kanale zwrotnym, bardzo często schodzą z wyższych modulacji (np. 16‑QAM) właśnie do BPSK/QPSK, kosztem przepływności, ale za to z ogromnym zyskiem w stabilności transmisji. Moim zdaniem to jest taki „bezpieczny tryb”, który ratuje sytuację, gdy na kablu dzieje się coś nieprzewidywalnego. BPSK świetnie nadaje się też do transmisji sygnałów sterujących, sygnalizacji, ram kontrolnych, gdzie ważniejsza jest niezawodność niż wysoka szybkość. To całkowicie wpisuje się w dobre praktyki projektowania kanałów zwrotnych: najpierw odporność i stabilność, dopiero potem maksymalizacja bit/s/Hz.