Piasek jest podstawowym materiałem stosowanym do budowy przegrody filtracyjnej ziarnistej, ponieważ charakteryzuje się odpowiednią wielkością ziaren oraz porowatością, co pozwala na skuteczne zatrzymywanie zanieczyszczeń mechanicznych z cieczy. W systemach filtracyjnych piasek działa jako medium filtracyjne, które, w zależności od frakcji, jest w stanie zatrzymać cząstki o różnej wielkości, co czyni go niezwykle wszechstronnym w zastosowaniach takich jak oczyszczanie wody pitnej, przemysłowej czy ścieków. Przykładem zastosowania piasku w praktyce może być budowa studni chłonnych, gdzie piasek jest wykorzystywany w warstwie filtracyjnej, by zapewnić skuteczną filtrację i ochronę przed zanieczyszczeniami. Przy projektowaniu systemów filtracyjnych należy także zwrócić uwagę na standardy, takie jak PN-EN 12921, które określają wymagania dotyczące materiałów filtracyjnych, w tym zastosowania piasku. Wiedza o właściwościach piasku jako materiału filtracyjnego jest kluczowa dla inżynierów zajmujących się projektowaniem systemów uzdatniania wody.
Tkaniny, takie jak bawełna czy len, oraz bibuła, choć mogą pełnić funkcje filtracyjne w określonych kontekstach, nie są odpowiednie do tworzenia przegrody filtracyjnej ziarnistej. Tkanina bawełniana, pomimo że ma zdolność do zatrzymywania niektórych cząstek, nie zapewnia wystarczającej skuteczności w usuwaniu zanieczyszczeń mechanicznych, ponieważ jej struktura jest zbyt gęsta i nie pozwala na odpowiedni przepływ cieczy. Podobnie, tkanina lniana, chociaż tańsza i bardziej ekologiczna, nie spełnia norm filtrowania wymaganych w profesjonalnych systemach uzdatniania wody, a ponadto może być podatna na biodegradację w trudnych warunkach. Z kolei bibuła, mimo że wykorzystywana w laboratoriach do filtracji cieczy, jest materiałem jednorazowym i nie nadaje się do długotrwałego użytku, zwłaszcza w systemach, gdzie wymagana jest stała filtracja. Często błędem myślowym jest zakładanie, że każdy materiał o właściwościach filtracyjnych będzie efektywny w każdej sytuacji. W praktyce, konieczne jest dostosowanie rodzaju materiału filtracyjnego do konkretnego zastosowania, co potwierdzają praktyki inżynieryjne oraz standardy branżowe, które wskazują na konieczność stosowania odpowiednich mediów filtracyjnych w zależności od charakterystyki zanieczyszczeń oraz wymagań systemu filtracyjnego.