Kwalifikacja: CHM.02 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu chemicznego

Miareczkowanie manganometryczne, jak i argentometryczne, są technikami, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są odpowiednie do analizy stężenia kwasu siarkowego(VI). Miareczkowanie manganometryczne najczęściej stosuje się do oznaczania substancji redukujących, takich jak żelazo czy witamina C, gdzie mangan w postaci nadmanganianu pełni rolę utleniacza. Użycie tej metody do oznaczania kwasu siarkowego może prowadzić do nieprecyzyjnych wyników, ponieważ ten kwas nie jest reduktorem. Z kolei miareczkowanie argentometryczne polega na reakcji z jonami srebra i jest typowo stosowane w oznaczaniu halogenków, takich jak chlorki czy bromki. W przypadku kwasu siarkowego, brak reakcji z jonami srebra sprawia, że ta metoda nie jest w ogóle adekwatna. Miareczkowanie alkacymetryczne, jak zostało wcześniej wspomniane, jest dedykowane dla kwasów i zasad, a miareczkowanie kompleksometryczne, które opiera się na tworzeniu kompleksów, jest bardziej odpowiednie dla metali ciężkich niż dla niskocząsteczkowych kwasów. Wybór niewłaściwej metody analitycznej często prowadzi do błędnych wyników, co w kontekście przemysłowym może skutkować poważnymi konsekwencjami, takimi jak niska jakość produktu lub nieefektywne procesy produkcyjne. Zrozumienie specyfiki każdej z metod jest kluczowe dla prawidłowej analizy chemicznej.