Kwalifikacja: CHM.02 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu chemicznego
Rozcieńczanie kwasu siarkowego (do 65%) należy wykonywać w zbiorniku wykonanym z blachy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'z ołowiu' jest prawidłowa, ponieważ ołów charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie kwasów, w tym kwasu siarkowego. W zastosowaniach przemysłowych, gdzie kwas siarkowy o stężeniu do 65% jest używany, istotne jest, aby materiał zbiornika był odporny na korozję chemiczną. Ołów, ze względu na swoje właściwości, jest często wykorzystywany w konstrukcji zbiorników do przechowywania i transportu substancji chemicznych. W praktyce, zbiorniki ołowiane znajdują zastosowanie w laboratoriach chemicznych oraz w zakładach przemysłowych zajmujących się produkcją chemikaliów. Warto również zauważyć, że stosowanie ołowiu w takich aplikacjach jest zgodne z normami przemysłowymi, które określają wymagania dotyczące materiałów stosowanych w kontakcie z substancjami agresywnymi. Przy projektowaniu instalacji chemicznych należy zawsze uwzględnić zalecenia dotyczące wybierania odpowiednich materiałów, aby zapewnić bezpieczeństwo i niezawodność operacji.
Wybór materiału, z którego wykonany jest zbiornik do rozcieńczania kwasu siarkowego, jest kluczowym zagadnieniem w kontekście ochrony przed korozją. Stal nierdzewna, mimo że jest powszechnie stosowana w przemyśle chemicznym, może nie być wystarczająco odporna na stężony kwas siarkowy, zwłaszcza w dłuższym okresie eksploatacji. Chociaż stal nierdzewna wykazuje dobrą odporność na wiele substancji chemicznych, przy kontakcie z kwasem siarkowym może wystąpić korozja, co prowadzi do uszkodzenia zbiornika. Magnez, z drugiej strony, jest materiałem, który nie jest zalecany do stosowania w przypadku agresywnych kwasów, ponieważ jest on podatny na korozję i zaawansowane procesy utleniania w takich warunkach. Jego użycie w zbiornikach chemicznych może prowadzić do poważnych awarii i zagrożeń dla bezpieczeństwa. Stal węglowa także nie jest optymalnym wyborem, ponieważ kwas siarkowy powoduje jej intensywną korozję, co czyni ją niewłaściwym materiałem dla zbiorników przeznaczonych do kontaktu z tym kwasem. Wybór materiałów w inżynierii chemicznej powinien być oparty nie tylko na ich dostępności, ale również na właściwościach chemicznych, co jest zgodne z zasadami inżynierii materiałowej. Dlatego kluczowe jest, aby inżynierowie projektujący zbiorniki do rozcieńczania kwasu siarkowego wybierali materiały, które mają udowodnioną odporność na tak trudne warunki działania, co w przypadku kwasu siarkowego o stężeniu do 65% obejmuje przede wszystkim ołów.