Kwalifikacja: CHM.02 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu chemicznego

Glin, miedź i magnez, mimo że mają swoje zastosowania w przemyśle, nie spełniają kryteriów dotyczących odporności na wysokie temperatury i korozyjność na poziomie wolframu. Glin jest metalem, który ma stosunkowo niską temperaturę topnienia wynoszącą około 660°C, co czyni go mało odpornym na ekstremalne warunki cieplne, a jego podatność na korozję w wyniku utleniania stanowi dodatkowy mankament w zastosowaniach przemysłowych. Miedź, z temperaturą topnienia wynoszącą 1085°C, charakteryzuje się dobrą przewodnością elektryczną i odpornością na niektóre kwasy, ale jest podatna na korozję w obecności amoniaku oraz chloru, co ogranicza jej użyteczność w bardziej rygorystycznych warunkach. Magnez, mimo że jest lekkim metalem o temperaturze topnienia 650°C, ma niską odporność na korozję, szczególnie w środowiskach alkalicznych i kwasowych, co czyni go nieodpowiednim do aplikacji wymagających długotrwałej wytrzymałości. W związku z tym, wybór jednego z tych trzech metali zamiast wolframu może prowadzić do nieefektywności i zwiększonego ryzyka awarii w krytycznych zastosowaniach inżynieryjnych.