Poprawna odpowiedź to 140 kg SiO2, co można uzasadnić poprzez dokładne obliczenia oparte na danych dotyczących proporcji wagowych tlenków. W pierwszym kroku przeliczyliśmy masę CaCO3 na masę CaO, korzystając ze stosunku ich mas molowych. CaCO3 ma masę molową wynoszącą 100 g/mol, a CaO ma masę 56 g/mol. Stąd, przeliczając 53,6 kg CaCO3, uzyskujemy 30,4 kg CaO. Zastosowano proporcję tlenków, która wynosi 15:15:70 dla CaO:Na2O:SiO2. CaO i Na2O są w równych proporcjach, więc obliczamy całkowitą masę tlenków. 15 + 15 + 70 = 100, co oznacza, że 30,4 kg CaO odpowiada 15% całkowitej masy. W związku z tym, całkowita masa tlenków wynosi 202,67 kg. Następnie, stosując proporcję, możemy obliczyć masę SiO2, korzystając z faktu, że odpowiada ona 70% całkowitej masy. Ostatecznie, 70% z 202,67 kg daje 140 kg SiO2. Tego rodzaju obliczenia są istotne w przemyśle szklarskim, gdzie precyzyjne stosunki surowców są kluczowe dla jakości finalnego produktu. Zrozumienie tych proporcji pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych i uzyskiwanie wyrobów o pożądanych właściwościach.
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących podstawowych zasad chemii i obliczeń ilościowych. Na przykład, jeśli ktoś wskazałby 53,6 kg, może to sugerować, że myli przeliczenia mas molowych z masą surowca. Należy zauważyć, że masa CaCO3 nie jest bezpośrednio równoważna masie SiO2. W rzeczywistości, obliczając masę tlenków, ważne jest, aby zastosować poprawne proporcje wagowe. W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 51,3 kg lub 250 kg, mogą występować problemy z interpretacją stosunków tlenków. Odpowiedź 51,3 kg może wynikać z nieprawidłowego przeliczenia na masę SiO2, z kolei 250 kg wskazuje na znaczące nadmiarowe obliczenia, które nie są zgodne z przedstawionymi proporcjami. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, kluczowe jest dobrze zrozumiane, jak masy molowe substancji wpływają na wynik końcowy, oraz umiejętność przeliczeń w kontekście proporcji wagowych. W przemyśle wszelkie nieścisłości mogą prowadzić do nieprawidłowości w produkcie końcowym, dlatego istotne jest stosowanie ścisłych norm i procedur, które zapewniają zgodność z wymaganiami jakościowymi i technologicznymi. Analizując problem, warto także uwzględnić, że związki chemiczne i ich właściwości muszą być zawsze brane pod uwagę przy opracowywaniu receptur materiałów.
