Kwalifikacja: CHM.06 - Organizacja i kontrolowanie procesów technologicznych w przemyśle chemicznym

Wybór stężenia kwasu siarkowego (VI) poniżej 65% w produkcji superfosfatu prowadzi do znacznych problemów w procesie wytwarzania. Kwas o stężeniu 45%, 55% czy 35% nie jest wystarczający, aby efektywnie rozpuścić fosforyty, co skutkuje niedostatecznym uzyskaniem kwasu fosforowego. Niższe stężenia kwasu powodują, że proces reakcji jest niekompletny, co nie tylko obniża wydajność produkcji, ale może również wpływać na jakość końcowego produktu, co jest niezgodne z dobrymi praktykami przemysłowymi. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że niższe stężenia są bardziej bezpieczne lub ekonomiczne, co jest mylnym wnioskiem. W rzeczywistości, stosowanie zbyt rozcieńczonego kwasu prowadzi do marnotrawstwa surowców oraz zwiększenia kosztów produkcji, a także może stwarzać trudności w dalszym przechowywaniu i transportowaniu nawozów. Przykłady takich błędów można zauważyć w praktykach rolniczych, gdzie niewłaściwe przygotowanie nawozów skutkuje mniej efektywnym nawożeniem, co nie przynosi oczekiwanych rezultatów w postaci wzrostu plonów. Dlatego kluczowe jest, aby stosować sprawdzone stężenia kwasu siarkowego, takie jak 65%, aby zapewnić efektywność i jakość produkcji superfosfatu.