Kwalifikacja: CHM.06 - Organizacja i kontrolowanie procesów technologicznych w przemyśle chemicznym

Silikony szklarskie, żele krzemionkowe oraz żywice silikonowe to substancje, które często mylone są z właściwymi smarami silikonowymi, jednak nie pełnią one tej samej funkcji w kontekście zabezpieczania łączeń szklanych elementów aparatury laboratoryjnej. Silikony szklarskie, choć znane z wysokiej odporności mechanicznej, używane są głównie jako materiały klejące i uszczelniające. Ich właściwości adhezyjne mogą prowadzić do sklejania elementów szklanych w sposób, który utrudnia ich późniejsze rozdzielanie. Żele krzemionkowe, z kolei, są materiałami używanymi głównie w technologii adsorpcji i filtracji, a ich zastosowanie w połączeniach szklanych nie jest praktyczne, ponieważ nie mają one właściwości smarnych ani nie są przeznaczone do tworzenia sztywnych połączeń. Żywice silikonowe, choć mogą być stosowane w różnych aplikacjach, nie są zalecane do zabezpieczania łączeń, ponieważ mogą wprowadzać dodatkowe napięcia w szkle oraz zmieniać jego właściwości fizyczne. Często błędnie zakłada się, że zamienność tych substancji jest możliwa, co prowadzi do nieefektywności oraz potencjalnych uszkodzeń aparatury. Użycie niewłaściwego materiału w kontekście szlifów może również zagrażać bezpieczeństwu użytkowników, a w laboratoriach, gdzie precyzja i bezpieczeństwo są kluczowe, takie pomyłki mogą prowadzić do poważnych konsekwencji.