Kwalifikacja: CHM.06 - Organizacja i kontrolowanie procesów technologicznych w przemyśle chemicznym
Która z wymienionych substancji najczęściej służy do określania miana roztworu HCl?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Bezwodny węglan sodu (Na2CO3) jest powszechnie stosowany jako substancja do nastawiania miana roztworu HCl, ponieważ działa jako wskaźnik pH i neutralizator kwasów. W laboratoriach chemicznych, podczas miareczkowania, używa się go do ustalenia stężenia roztworu HCl poprzez reakcję neutralizacji, co jest zgodne z praktykami w standardowych procedurach analitycznych. Reakcja między kwasem a węglanem sodu prowadzi do powstania dwutlenku węgla, wody oraz soli, co umożliwia dokładne określenie ilości HCl w roztworze. Dzięki temu, że bezwodny węglan sodu jest substancją stałą, łatwo można go zważyć i przygotować odpowiednie roztwory, co czyni go idealnym reagentem do użycia w laboratoriach. Dodatkowo, jego wysoką stabilność chemiczną oraz niską toksyczność można uznać za atuty, które sprzyjają bezpieczeństwu w pracy laboratoryjnej.
Wybór innych substancji jako wskaźników do nastawiania miana roztworu HCl jest zasadniczo błędny, ponieważ każda z nich ma inne właściwości chemiczne i nie spełnia roli neutralizatora w tym kontekście. Wodoroftalan potasu, choć jest używany jako wskaźnik pH w niektórych reakcjach, nie jest odpowiedni do miareczkowania HCl, ponieważ nie reaguje z kwasami w sposób, który pozwoliłby na dokładne określenie miana. Jego zastosowanie ogranicza się do detekcji zmian pH, co czyni go mniej użytecznym w kontekście dokładnego obliczania stężenia kwasu. Lodowaty kwas octowy, mimo że jest silnym kwasem, nie nadaje się do tego celu, ponieważ dodatkowo wprowadza zmienność w pomiarach, a także może wpływać na równowagę reakcji, prowadząc do błędnych wyników. Kwas wersenowy, będący chelatorem metali, także nie nadaje się do neutralizacji ani do miareczkowania kwasów za pomocą węglanów, ponieważ jego działanie jest całkowicie inne i nie ma zastosowania w kontekście miana kwasów. Używanie tych substancji w zamiast bezwodnego węglanu sodu może prowadzić do nieprecyzyjnych pomiarów, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w analizie chemicznej, gdzie dokładność i powtarzalność wyników są kluczowe.