Odpowiedź CO2 jest poprawna, ponieważ metan (CH4) można produkować poprzez reakcję syntezową z dwutlenkiem węgla (CO2) w obecności wodoru (H2). W analizowanym gazie syntezowym mamy stosunek 4:2:2:1 dla H2: CO: CO2: CH4. Aby uzyskać 1 mol metanu, konieczne jest, aby na każdy mol metanu powstał jeden mol dwutlenku węgla i dwa mole wodoru. Zatem, aby zaspokoić te wymagania chemiczne, należy dostarczyć dodatkowy mol CO2. Proces ten jest zgodny z reakcją Sabatiera, w której CO2 reaguje z H2, tworząc metan i wodę (H2O). Taka reakcja jest stosowana w przemyśle do produkcji metanu z gazów cieplarnianych, a także w systemach zarządzania emisjami. Znajomość tych reakcji jest kluczowa w kontekście zrównoważonego rozwoju i efektywności energetycznej, co czyni ten proces istotnym w przemyśle chemicznym i energetycznym.
Wybór H2, CO lub CH4 jako gazu do uzupełnienia gazu syntezowego jest błędny ze względu na niewłaściwe zrozumienie procesu produkcji metanu. H2 jest już obecny w odpowiednim stosunku w gazie syntezowym i nie jest potrzebne jego dodatkowe dostarczanie, ponieważ jego ilość jest wystarczająca do reakcji z CO2 w celu wytworzenia metanu. Wybór CO jako uzupełniającego gazu również jest mylny, ponieważ CO nie jest bezpośrednim substratem w procesie uzyskiwania metanu z CO2. Co więcej, CO może być bardziej użyteczny w innych reakcjach, ale nie przyczynia się do produkcji CH4 z CO2. Odpowiedź CH4 jest również błędna, ponieważ dodanie metanu do gazu syntezowego nie spowoduje zwiększenia jego ilości ani nie wpłynie na produkcję metanu z CO2. Analizując te odpowiedzi, można zauważyć typowe nieporozumienia dotyczące roli poszczególnych gazów w reakcjach chemicznych. W kontekście wydobycia energii z gazu syntezowego i zrównoważonego rozwoju istotne jest zrozumienie, że tylko CO2 w połączeniu z H2 prowadzi do efektywnej produkcji metanu. Bez tej wiedzy, podejmowanie decyzji o doborze odpowiednich reakcji chemicznych może prowadzić do nieefektywności procesów przemysłowych oraz nieoptymalnego wykorzystania surowców.