Kwalifikacja: CHM.06 - Organizacja i kontrolowanie procesów technologicznych w przemyśle chemicznym
Aby przeprowadzić ilościowe oznaczanie kwasu siarkowego(VI) za pomocą metody klasycznego miareczkowania, należy przygotować
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź to mianowany roztwór NaOH oraz roztwór oranżu metylowego, ponieważ ta kombinacja jest idealna do miareczkowania kwasu siarkowego(VI). NaOH działa jako zasada, która neutralizuje kwas. Oranż metylowy jest wskaźnikiem pH, który zmienia kolor w określonym zakresie pH, co pozwala na dokładne określenie punktu końcowego miareczkowania. W procesie miareczkowania kwasu siarkowego(VI) obserwujemy zmianę koloru z czerwonego na żółty, co sygnalizuje osiągnięcie neutralizacji. Tego rodzaju miareczkowanie jest szeroko stosowane w laboratoriach analitycznych i edukacyjnych, a zgodne z metodami klasycznego miareczkowania, co zapewnia powtarzalne i precyzyjne wyniki. Przykładowo, taka procedura jest stosowana w analizach chemicznych dotyczących jakości wody i w badaniach przemysłowych, w których kontrola stężenia kwasu siarkowego jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa i spełnienia norm środowiskowych.
Wszystkie pozostałe odpowiedzi zawierają roztwory, które nie są odpowiednie do miareczkowania kwasu siarkowego(VI). Mianowany roztwór Mg(OH)2 nie jest preferowany, ponieważ jego rozpuszczalność w wodzie jest znacznie niższa niż NaOH, co prowadzi do trudności w dokładnym określeniu stężenia roztworu oraz ogranicza jego efektywność w neutralizacji kwasów. Co więcej, wskaźniki, takie jak błękit tymolowy czy tymoloftaleina, mają inne zakresy zmian kolorystycznych, które nie odpowiadają pH neutralizacji kwasu siarkowego. Błękit tymolowy zmienia kolor w bardzo wąskim zakresie pH, co czyni go mało praktycznym w tej aplikacji, natomiast tymoloftaleina, będąca wskaźnikiem pH, również nie zapewni odpowiedniej widoczności zmiany koloru w trakcie miareczkowania. Tego typu błędy w doborze reagentów mogą prowadzić do znaczących nieścisłości w wynikach analizy oraz niepoprawnych wniosków o stężeniu badanej substancji, co jest niezgodne z dobrymi praktykami analitycznymi oraz normami laboratoryjnymi. W praktyce laboratoria powinny zawsze stosować sprawdzone metody i reagenty, które gwarantują dokładność oraz powtarzalność wyników, co jest kluczowe w kontekście zapewnienia jakości analiz chemicznych.