Kwalifikacja: CHM.06 - Organizacja i kontrolowanie procesów technologicznych w przemyśle chemicznym
Aby przygotować 400 g roztworu KNO3 o stężeniu 5%, ile substancji należy użyć?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Aby przygotować roztwór o stężeniu 5% KNO3, kluczowe jest zrozumienie definicji stężenia procentowego, które odnosi się do masy substancji rozpuszczonej w całkowitej masie roztworu. W przypadku 400 g roztworu 5%, oznacza to, że 5% z 400 g to 20 g KNO3. Pozostała masa, czyli 380 g, będzie stanowić wodę. To podejście jest zgodne z praktykami laboratoryjnymi, które wymagają precyzyjnego obliczania składników roztworów. W rzeczywistych zastosowaniach, takich jak w chemii analitycznej czy w produkcji nawozów, umiejętność dokładnego przygotowywania roztworów o określonym stężeniu jest kluczowa. Stosując tę metodę, można zapewnić, że reakcje chemiczne będą przebiegać zgodnie z oczekiwaniami, co jest istotne dla uzyskania powtarzalnych i wiarygodnych wyników. Warto również zauważyć, że w laboratoriach często stosuje się wagę analityczną do precyzyjnego odmierzania substancji, co zwiększa dokładność przygotowywanych roztworów.
W analizie błędnych odpowiedzi kluczowe jest zrozumienie koncepcji stężenia roztworów oraz przekroczenia masy rozpuszczalnika lub substancji rozpuszczonej. Odpowiedzi sugerujące, że do przygotowania 400 g roztworu potrzebne są różne ilości KNO3 i wody, wynikają z nieprawidłowych obliczeń lub niepełnego zrozumienia definicji stężenia. Odpowiedź z 20 g KNO3 i 400 g wody jest błędna, ponieważ suma masy KNO3 i wody przekracza 400 g, co narusza zasady przygotowywania roztworów. W przypadku 40 g KNO3 i 360 g wody również otrzymujemy niewłaściwe stężenie, ponieważ 40 g to 10% masy całkowitej, nie spełniając wymogu 5%. Ostatnia niepoprawna opcja, zawierająca 10 g KNO3 i 390 g wody, skutkuje zaledwie 2,5% stężeniem, co również jest błędem. Często popełniane błędy w takich obliczeniach wynikają z pomylenia masy rozpuszczonej z całkowitą masą roztworu. Kluczowym jest zrozumienie, że stężenie procentowe odnosi się do masy substancji rozpuszczonej w stosunku do całkowitej masy roztworu, co jest fundamentalnym aspektem nauk chemicznych. W praktyce chemicznej, takie błędne obliczenia mogą prowadzić do nieprawidłowych analiz oraz wyników eksperymentalnych, co podkreśla znaczenie dokładności w laboratoriach.