Kwalifikacja: CHM.06 - Organizacja i kontrolowanie procesów technologicznych w przemyśle chemicznym

Miareczkowanie manganometryczne, argentometryczne oraz kompleksometryczne to metody analityczne, które nie są odpowiednie do oznaczania Na₂CO₃ w opisanych warunkach. Miareczkowanie manganometryczne polega na reakcji z manganianem potasu (KMnO₄), który jest stosowany do oznaczania substancji redukujących. W przypadku Na₂CO₃, reakcje te nie są adekwatne, ponieważ węgiel w węglanach nie redukuje manganianu potasu w odpowiednim zakresie pH, co czyni tę metodę nieodpowiednią. Miareczkowanie argentometryczne opiera się na reakcji z jonami srebra (Ag⁺) i jest stosowane głównie do oznaczania halogenków; nie ma tu zastosowania do węglanów, co dodatkowo podkreśla niewłaściwość tego podejścia. Z kolei miareczkowanie kompleksometryczne wykorzystuje kompleksowanie, najczęściej z EDTA, do oznaczania metali. Ta metoda jest użyteczna w analizie stężenia metali, ale również nie jest odpowiednia dla analizy węglanów i wodorotlenków. Wybór metody miareczkowania powinien być oparty na specyfice analitu oraz pożądanym zakresie pH, co jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników. W praktyce, błędne zrozumienie zastosowania różnych metod miareczkowania może prowadzić do nieprawidłowych interpretacji wyników analitycznych.