Twoja odpowiedź jest poprawna. Obliczenie dobowego zapotrzebowania linii produkcyjnych na gaz koksowniczy wymaga kilku kroków, które bazują na precyzyjnych danych dotyczących produkcji oraz wartości opałowej gazu. Zaczynamy od obliczenia dobowej produkcji dwutlenku chloru, która wynosi 6000 kg/dobę, co odpowiada 6 tonom. Następnie, na podstawie zapotrzebowania energetycznego wynoszącego 9,72 GJ/t, obliczamy całkowite dobowe zapotrzebowanie energetyczne, które daje nam 58,32 GJ/dobę. Kluczowym krokiem jest przeliczenie tej wartości na objętość gazu koksowniczego, korzystając z jego wartości opałowej wynoszącej 17000 kJ/m³. Uzyskujemy w ten sposób 3430588,24 m³/dobę, co po konwersji daje 3,43 km³/dobę. Takie wyliczenia są fundamentalne w branży energetycznej, umożliwiając efektywne planowanie i zarządzanie zasobami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju i efektywności energetycznej.
W przypadku wyboru niepoprawnej odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów myślowych. Często zdarza się, że uczniowie nie uwzględniają wszystkich etapów obliczeń, co prowadzi do niewłaściwych wniosków. Na przykład, wybierając wartość 0,14 km³ lub 0,28 km³, można zakładać, że obliczenia były oparte na błędnym założeniu o produkcji lub zapotrzebowaniu energetycznym. Często mylone są również jednostki, co może prowadzić do konwersji z kJ na GJ bez uwzględnienia odpowiednich współczynników. Wartością wzorcową w tym kontekście jest 9,72 GJ na tonę, co należy przeliczyć na całkowite zapotrzebowanie na gaz koksowniczy w m³, a następnie w km³. Niezrozumienie procesu konwersji jednostek oraz pominięcie istotnych danych może skutkować znacznymi rozbieżnościami w wynikach. Dlatego tak istotne jest, aby dokładnie analizować dane i stosować odpowiednie wzory, co jest kluczowe w profesjonalnym podejściu do problemów inżynieryjnych i energetycznych. Ostatecznie, ważne jest, aby zawsze weryfikować swoje obliczenia, aby unikać pomyłek, które mogą wpłynąć na efektywność procesów produkcyjnych.
