Forniry to cienkie arkusze drewna, które są kluczowym materiałem w produkcji sklejki. Sklejka powstaje poprzez sklejanie kilku warstw forniri, które są ułożone naprzemiennie, co zapewnia jej wysoką wytrzymałość oraz stabilność. Dzięki zastosowaniu forniri, sklejka zyskuje na elastyczności i odporności na deformacje, co czyni ją idealnym materiałem do wykorzystania w różnych branżach, takich jak budownictwo, meblarstwo czy przemysł motoryzacyjny. W budownictwie sklejka jest często używana do tworzenia form do betonu, w meblarstwie stanowi podstawowy materiał do produkcji mebli, natomiast w przemyśle motoryzacyjnym wykorzystywana jest w produkcji paneli drzwiowych i wnętrz pojazdów. Stosowanie forniri zgodnie z zasadami określonymi w normach ISO 3349 i EN 636 zapewnia wysoką jakość produktu końcowego oraz jego długowieczność.
Wybór innych odpowiedzi, takich jak wióry, fryzy czy listwy, odzwierciedla nieporozumienie dotyczące procesu produkcji sklejki. Wióry, chociaż również wykorzystywane w przemyśle drzewnym, przede wszystkim służą do produkcji materiałów kompozytowych, takich jak płyty wiórowe, a nie sklejki. Płyty wiórowe są tworzone z połączenia wiórów drzewnych z żywicą, co skutkuje innym zastosowaniem i właściwościami mechanicznymi niż sklejka. Fryzy, które są laminatami dekoracyjnymi, również nie mają zastosowania w produkcji sklejki, ponieważ ich główną rolą jest estetyka i wykończenie, a nie funkcjonalność strukturalna. Listwy, stanowiące elementy wykończeniowe, są z kolei gotowymi produktami, które mogą być wykonane z różnych materiałów, ale nie są podstawowym surowcem do produkcji sklejki. Istotnym błędem jest zatem mylenie różnych rodzajów materiałów drewnopochodnych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich zastosowaniu. Sklejka wymaga użycia specjalistycznych rodzajów drewna, które charakteryzują się odpowiednią wytrzymałością i elastycznością, co nie ma miejsca w przypadku wymienionych materiałów.