Aby obliczyć ilość tarcicy nieobrzynanej potrzebnej do wykonania 10 szafek, zaczynamy od ustalenia całkowitej objętości tarcicy netto. Każda szafka wymaga 0,01 m³ tarcicy netto, więc dla 10 szafek potrzebujemy 10 x 0,01 m³ = 0,1 m³ tarcicy netto. Jednakże, ze względu na wydajność tarcicy wynoszącą 50%, musimy uwzględnić ten czynnik przy obliczeniach. Wydajność 50% oznacza, że z 1 m³ tarcicy nieobrzynanej uzyskujemy tylko 0,5 m³ tarcicy netto. W związku z tym, aby uzyskać 0,1 m³ tarcicy netto, potrzebujemy dodać 50% tej wartości. Obliczamy to jako 0,1 m³ / 0,5 = 0,2 m³ tarcicy nieobrzynanej. Taki wzór obliczeniowy jest standardem w branży, gdzie zawsze bierzemy pod uwagę straty związane z obróbką materiałów. Prawidłowe zrozumienie wydajności surowców jest kluczowe dla efektywnego zarządzania materiałami oraz minimalizowania strat podczas produkcji.
Wyniki, które nie uwzględniają odpowiedniej relacji między wymaganiami tarcicy netto a wydajnością tarcicy nieobrzynanej, mogą prowadzić do błędnych konkluzji. Przykładowo, obliczając potrzebną ilość tarcicy nieobrzynanej jako 0,1 m³, ignoruje się fakt, że tylko połowa tej objętości będzie efektywnie przetworzona w tarcicę netto ze względu na wydajność wynoszącą 50%. Taki błąd prowadzi do niepoprawnego oszacowania materiałów potrzebnych do realizacji projektu. Ponadto odpowiedzi takie jak 0,4 m³ czy 0,8 m³ mogą wynikać z błędnego pomnożenia objętości tarcicy netto przez liczbę szafek, bez uwzględnienia wydajności. Przykładowo, przyjmując 0,01 m³ na szafkę i mnożąc przez 10, można nieświadomie założyć, że potrzebne jest to samo w m³ tarcicy nieobrzynanej, co jest mylące. W procesach produkcyjnych, takich jak stolarstwo, kluczowe jest uwzględnienie efektywności materiałów, aby unikać nadmiernych zamówień, które mogą prowadzić do zwiększonych kosztów oraz marnotrawstwa surowców. Szczegółowe zrozumienie wydajności i jej wpływu na zapotrzebowanie materiałowe jest istotne dla każdej produkcji, co opiera się na najlepszych praktykach w branży.