Kwalifikacja: DRM.04 - Wytwarzanie wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Podejścia do oszacowania naprawy i renowacji mebla poprzez określenie ilości ubytków, demontaż okuć i elementów w warsztacie lub oczyszczenie elementów są niewłaściwe z kilku powodów. Przede wszystkim ocena naprawy mebla powinna mieć miejsce w jego pełnym stanie, a nie na podstawie fragmentarycznych informacji. Określenie ilości ubytków bez montażu mebla nie zapewnia pełnego obrazu jego stanu – mogą występować ukryte wady, które ujawniają się dopiero po złożeniu wszystkich części. Demontaż okuć i elementów w warsztacie polega na rozłożeniu mebla, co w istocie utrudnia oszacowanie, gdyż nie można ocenić, jak poszczególne elementy współpracują ze sobą w całości. Dodatkowo, oczyszczenie elementów ma na celu jedynie przygotowanie ich do renowacji, a nie ocenę stanu mebla. W praktyce, dobrym standardem jest przeprowadzenie pełnej analizy w miejscu użytkowania mebla, co pozwala na uchwycenie jego funkcjonalności i ewentualnych problemów, które występują podczas codziennego użytkowania. Tego rodzaju podejście zmniejsza ryzyko pominięcia krytycznych aspektów, które mogą wpływać na ostateczny wynik naprawy.