Odpowiedź 'kreskowa' jest prawidłowa, ponieważ w rysunkach technicznych niewidoczne krawędzie są oznaczane właśnie linią kreskową, co jest zgodne z obowiązującymi normami, takimi jak ISO 128. Linia kreskowa składa się z krótkich segmentów oddzielonych odstępami, co pozwala na czytelne przedstawienie elementów, które nie są widoczne z danego punktu widzenia. Użycie tej linii jest istotne, ponieważ umożliwia inżynierom i projektantom zrozumienie pełnej struktury obiektu, nawet jeśli pewne jego elementy są zasłonięte. Praktyczne zastosowanie tego typu linii można zaobserwować w projektach CAD, gdzie precyzyjne odwzorowanie elementów jest kluczowe dla realizacji konstrukcji. Dobre praktyki wskazują, że stosowanie odpowiednich oznaczeń ułatwia komunikację pomiędzy członkami zespołu projektowego oraz zwiększa zrozumienie dokumentacji technicznej. Niewłaściwe oznaczenie niewidocznych krawędzi mogłoby prowadzić do nieporozumień i błędów w interpretacji projektu.
Wybór linii ciągłej do oznaczania niewidocznych krawędzi jest nieprawidłowy, ponieważ taka linia jest zarezerwowana dla krawędzi widocznych, co może wprowadzać w błąd podczas analizowania rysunku. Oznaczenie niewidocznych krawędzi linią punktową również jest niewłaściwe; linie punktowe stosuje się do przedstawiania linii pomocniczych lub odniesień, co nie przystoi w kontekście rysunków technicznych, gdzie jednoznaczność jest kluczowa. Rysunki techniczne powinny być czytelne i zrozumiałe, a zastosowanie linii punktowej dla niewidocznych krawędzi mogłoby dezorientować użytkowników, prowadząc do błędnych interpretacji projektu. Ponadto, linia dwupunktowa, która jest rzadko używana, nie ma uzasadnienia w standardach dotyczących rysunku technicznego i nie jest standardowo stosowana do oznaczania niewidocznych krawędzi. W praktyce, zastosowanie niewłaściwych linii do reprezentacji takich elementów może skutkować nieporozumieniami w produkcji, co z kolei może prowadzić do kosztownych błędów oraz opóźnień w realizacji projektu. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie norm i dobrych praktyk przy tworzeniu dokumentacji technicznej, aby zapewnić jasność i jednoznaczność w przekazie informacji.