Odpowiedź 400 g jest prawidłowa, ponieważ wynika z obliczeń dotyczących rozcieńczania roztworu. W celu otrzymania 1 200 g roztworu o stężeniu 40% musimy uwzględnić masę żywicy mocznikowej oraz dodawanej wody. Obliczamy ilość substancji czynnej w roztworze końcowym: 40% z 1 200 g to 480 g. Żywica mocznikowa o stężeniu 60% w 480 g substancji czynnej wymaga 800 g roztworu. Teraz, aby uzyskać 800 g roztworu o stężeniu 60%, musimy dodać 400 g wody, co daje nam 1 200 g roztworu o stężeniu 40%. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w chemii analitycznej, gdzie dokładność stężenia ma kluczowe znaczenie w wielu zastosowaniach, takich jak synteza chemiczna czy przygotowanie materiałów do badań laboratoryjnych. Wiedza na temat obliczania stężeń i rozcieńczania roztworów jest niezbędna dla chemików i techników laboratoryjnych, a umiejętność ta znajduje zastosowanie w wielu branżach, od farmaceutycznej po przemysł kosmetyczny.
Wybór odpowiedzi 480 g, 800 g lub 720 g może wskazywać na brak zrozumienia podstawowych zasad obliczania stężeń oraz rozcieńczania roztworów. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że celem jest uzyskanie określonej ilości roztworu o żądanym stężeniu. Błędne podejście do tego problemu często wynika z nieuwzględnienia proporcji substancji czynnej w roztworze. Dla stężenia 40% z 1 200 g roztworu, iloczyn masy i stężenia daje 480 g substancji czynnej. Używając żywicy mocznikowej o stężeniu 60%, potrzebujemy znaleźć masę, która dostarczy nam tej ilości substancji czynnej. Wybór 480 g lub 800 g może wynikać z błędnych obliczeń dotyczących ogólnej masy roztworu lub mylnego przekonania, że większa ilość dodanej wody może prowadzić do osiągnięcia wymaganego stężenia. Zrozumienie, jak obliczyć ilość dodawanej substancji w stosunku do całkowitej masy roztworu, jest kluczowe w praktyce laboratoryjnej. Dlatego warto przemyśleć poprawność swoich obliczeń i przyjąć metodę analizy, która pozwala na dokładne wyważenie wszystkich składników w roztworze.