Wybór jednostkowej technologii produkcji do wykonania prototypu okna skrzynkowego jest uzasadniony poprzez specyfikę tego typu działań. Prototypowanie ma na celu stworzenie unikalnego produktu, który może wymagać indywidualnie dostosowanych rozwiązań i modyfikacji, co jest kluczowe dla testowania funkcjonalności i estetyki. Technologia jednostkowa pozwala na elastyczność w procesie produkcyjnym, umożliwiając wprowadzenie zmian w projekcie w trakcie jego realizacji. Dla przykładu, w przypadku okien skrzynkowych, które muszą spełniać określone normy dotyczące izolacyjności i estetyki, produkcja jednostkowa zapewnia, że każdy element może być dostosowany do specyficznych wymagań klienta oraz aktualnych standardów budowlanych. Ponadto, w przypadku prototypów, niezbędne jest często przeprowadzanie testów, które mogą wykazać konieczność wprowadzenia poprawek, co w technologii jednostkowej jest znacznie prostsze i tańsze niż w przypadku technologii masowej czy seryjnej. Zastosowanie jednostkowej produkcji w prototypowaniu jest także zgodne z praktykami agile w projektowaniu, które stawiają na iteracyjny rozwój i szybkie wprowadzanie poprawek.
Wybór technologii małoseryjnej, masowej lub seryjnej do wykonania prototypu okna skrzynkowego jest nieodpowiedni z kilku powodów. Po pierwsze, produkcja małoseryjna, chociaż pozwala na wytwarzanie niewielkich serii produktów, nie zapewnia wystarczającej elastyczności potrzebnej w fazie prototypowania. W przypadku prototypów kluczowe jest, aby móc wprowadzać szybkie zmiany i dostosowania w odpowiedzi na wyniki testów lub opinie użytkowników, co w technologii małoseryjnej jest ograniczone przez konieczność zaplanowania i przygotowania przyrządów oraz form. Technologia masowa, z drugiej strony, koncentruje się na produkcji dużych ilości jednego produktu, co całkowicie mija się z celem prototypowania, które wymaga unikalnych i indywidualnych rozwiązań. W przypadku okien skrzynkowych, które mogą mieć zróżnicowane wymiary, kształty i funkcjonalności, podejście masowe jest wręcz przeciwnie do założeń innowacyjnego procesu. Co więcej, technologia seryjna, choć efektywna w produkcji powtarzalnych elementów, również nie jest optymalna dla prototypów, które często wymagają testów i poprawek przed uruchomieniem produkcji docelowej. Takie podejścia mogą prowadzić do błędnych założeń dotyczących kosztów i czasu realizacji, co w dłuższej perspektywie może skutkować zwiększonymi wydatkami i opóźnieniami w wprowadzeniu produktu na rynek. Kluczowe jest zrozumienie, że prototypowanie to proces iteracyjny, który najlepiej wspiera technologia jednostkowa, a nie produkcyjne podejścia masowe czy seryjne.