Lignoston, znany również jako kompozyt drzewny, jest tworzywem uzyskiwanym poprzez sprasowanie drewna litego nasączonego olejem lub żywicami w podwyższonej temperaturze. Proces ten pozwala na uzyskanie materiału o podwyższonej odporności na wilgoć oraz uszkodzenia mechaniczne, co czyni go idealnym do zastosowań w budownictwie, meblarstwie oraz produkcji elementów wykończeniowych. Lignoston charakteryzuje się dużą stabilnością wymiarową oraz estetycznym wyglądem, co sprawia, że jest coraz częściej wykorzystywany w projektach architektonicznych oraz designerskich. Standardy dotyczące jakości lignostonu, takie jak EN 13356, określają wymagania techniczne i testy, które muszą być spełnione, aby materiał ten mógł być uznany za wysokiej jakości produkt. W praktyce, lignoston znajduje zastosowanie w produkcji paneli, podłóg, a także jako materiał konstrukcyjny w obiektach wystawienniczych oraz meblach, które wymagają zarówno funkcjonalności, jak i estetyki.
Płyty stolarskie to materiał kompozytowy, który powstaje z połączenia różnych rodzajów drewna i sklejki, a ich produkcja opiera się na klejeniu warstw drewna w jedną całość. Choć są one zbliżone do lignostonu pod względem zastosowania, ich właściwości mechaniczne i odporność na czynniki zewnętrzne nie są tak zaawansowane jak w przypadku lignostonu. Sklejka jest innym tworzywem, które powstaje z cienkich warstw drewna, sklejanych ze sobą w przeciwnych kierunkach, co nadaje jej wyjątkową stabilność wymiarową, ale nie ma procesu nasączania olejem lub żywicą. W przeciwieństwie do lignostonu, sklejka nie jest tak odporna na wilgoć i nie osiąga podobnych właściwości estetycznych. Płyty spilśnione to materiał produkowany z włókien drzewnych, które są sprasowane pod wysokim ciśnieniem, ale bez użycia olejów czy żywic, co sprawia, że ich trwałość i odporność na działanie czynników atmosferycznych są znacznie niższe. Typowym błędem w podejściu do tego zagadnienia jest mylenie metod produkcji oraz właściwości materiałów. Aby zrozumieć różnice, należy zwrócić uwagę na procesy technologiczne oraz zastosowania każdego z tych tworzyw, co pozwala na właściwe dobieranie materiałów do konkretnych zastosowań budowlanych i przemysłowych.