Kwalifikacja: DRM.08 - Organizacja i prowadzenie procesów przetwarzania drewna i materiałów drewnopochodnych

Wybór nieodpowiednich gatunków drewna, takich jak buk, grab czy topola, do produkcji okien może prowadzić do problemów związanych z ich trwałością i funkcjonalnością. Buk, mimo że jest twardym drewnem, jest bardzo podatny na działanie wilgoci, co może skutkować jego pękaniem oraz deformacją w zmiennych warunkach atmosferycznych. Takie zmiany mogą obniżyć efektywność energetyczną okien, prowadząc do wzrostu kosztów ogrzewania. Grab, z kolei, również jest twardym drewnem, ale nie ma tak dobrej odporności na czynniki atmosferyczne jak dąb. Jego włókna są bardziej podatne na uszkodzenia, co może negatywnie wpłynąć na żywotność okien. Zastosowanie topoli, która jest drewniem miękkim, jest jeszcze mniej zalecane, ponieważ nie oferuje wystarczającej wytrzymałości oraz odporności na działanie warunków zewnętrznych. Wykorzystanie niewłaściwego gatunku drewna może prowadzić do konieczności wcześniejszej wymiany okien, co generuje dodatkowe koszty oraz marnotrawstwo surowców. Decydując się na produkcję okien, warto kierować się zasadami trwałości i efektywności, co podkreśla znaczenie materiałów takich jak dąb, które są zgodne z normami budowlanymi i oferują długotrwałe rozwiązania.