Kwalifikacja: DRM.08 - Organizacja i prowadzenie procesów przetwarzania drewna i materiałów drewnopochodnych

Sosna, choć popularna i stosunkowo łatwa w obróbce, nie jest najlepszym wyborem w kontekście odporności na warunki atmosferyczne. Sosna ma tendencję do łatwiejszego chłonięcia wilgoci, co może prowadzić do gnicia i uszkodzeń strukturalnych, zwłaszcza w wilgotnym środowisku. Wymaga dodatkowej ochrony, takiej jak impregnacja chemiczna, aby zwiększyć jej trwałość na zewnątrz. Brzoza, znana ze swojej elastyczności i jasnej barwy, także nie jest idealnym materiałem do zastosowań zewnętrznych. Jest to drewno, które szybko się niszczy pod wpływem czynników atmosferycznych, takich jak deszcz i zmiany temperatury, co czyni je mniej odpornym na długotrwałe wystawienie na działanie warunków pogodowych. Podobnie, topola jest gatunkiem, który nie wyróżnia się szczególną odpornością na warunki zewnętrzne. Charakteryzuje się niską gęstością i stosunkowo miękką strukturą, co sprawia, że łatwo ulega uszkodzeniom mechanicznym i biologicznym, takim jak atak grzybów i owadów. Wybór drewna do zastosowań zewnętrznych powinien być przemyślany, a gatunki mniej odporne muszą być odpowiednio zabezpieczone, aby mogły pełnić swoje funkcje przez dłuższy czas. Dąb, ze względu na swoje naturalne właściwości, często przewyższa inne gatunki pod względem trwałości i odporności.