Rozwłóknianie jest procesem, który polega na rozbiciu materiału na włókna, co jest charakterystyczne dla technologii przetwarzania drewna na pulpę papierową lub włókninę. W produkcji mebli z drewna litego, stosowane są metody, które zachowują integralność strukturalną drewna, a więc ukierunkowane są na minimalizację jego przetwarzania do formy włóknistej. Do standardowych technik obróbczych w produkcji mebli z drewna litego zalicza się skrawanie, które polega na usuwaniu materiału w celu nadania odpowiedniego kształtu i wymiarów. Wybielanie to proces, który jest czasami stosowany w celu uzyskania jaśniejszego koloru drewna, ale nie wpływa na jego strukturę, co czyni go akceptowanym w technologii meblarskiej. Uplastycznianie natomiast jest techniką, która polega na zmianie struktury materiału, co również nie jest powszechnie stosowane w kontekście drewna litego. W praktyce, zachowanie naturalnych właściwości drewna oraz jego estetyki jest kluczowe w produkcji mebli, co czyni rozwłóknianie nieodpowiednim procesem w tym zakresie.
W kontekście produkcji mebli z drewna litego, warto zrozumieć, dlaczego odpowiedzi takie jak uplastycznianie, wybielanie czy skrawanie wydają się być poprawnymi procesami, mimo że w rzeczywistości tylko skrawanie jest właściwe. Uplastycznianie jest procesem, który polega na poddawaniu materiału działaniu wysokiej temperatury lub ciśnienia, co prowadzi do jego deformacji. Technika ta jest popularna w przemysłach zajmujących się tworzywami sztucznymi, ale nie ma zastosowania w przypadku drewna litego, które wymaga zachowania swojej struktury i estetyki. Możliwe jest jednak, że niektórzy mogą myśleć, że uplastycznianie drewna może ułatwić jego formowanie, co jest błędnym założeniem. Wybielanie, z kolei, jest techniką stosowaną w celu uzyskania jaśniejszego odcienia drewna, ale nie jest to proces, który powinien być stosowany w produkcji mebli, by nie zniszczyć naturalnych cech drewna. Często mylone są te procesy z niektórymi metodami obróbczo-dekoracyjnymi, co prowadzi do pomyłek. Skrawanie jest jednak podstawową techniką w obróbce drewna, która polega na precyzyjnym formowaniu i nadawaniu kształtów, stąd jego obecność w kontekście produkcji mebli. Kluczowe w tym przypadku jest zrozumienie, że producenci mebli dążą do minimalizacji obróbki drewna, aby zachować jego naturalne walory, a nie przeprowadzać niepotrzebnych procesów, które mogą wpłynąć na jego trwałość i estetykę.