Kwalifikacja: CES.02 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu szklarskiego
Zawód: Technik technologii szkła
Do produkcji prętów szklanych należy zastosować
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybierając dyszę Philpsa do produkcji prętów szklanych, kierujesz się bardzo konkretną wiedzą branżową. To właśnie ta metoda pozwala na ciągłe formowanie cienkich prętów szklanych o bardzo ściśle kontrolowanych wymiarach. W praktyce wygląda to tak, że stopione szkło wypływa przez specjalnie zaprojektowaną dyszę, a następnie jest wyciągane i schładzane, uzyskując swój kształt oraz żądaną średnicę. Cały proces jest dość precyzyjny i wymaga odpowiedniej kontroli temperatury oraz prędkości wyciągu – nie bez powodu w dużych hutach szkła używa się automatycznych układów sterowania, które pilnują parametrów technologicznych. Co ciekawe, dysze Philpsa można spotkać np. przy produkcji włókien szklanych, ale i w mniejszych zakładach, gdzie wytwarza się pręty do celów laboratoryjnych czy przemysłowych. Z mojego doświadczenia wynika, że jeśli ktoś chce uzyskać powtarzalność wymiarów bez zbędnych strat materiałowych, to trudno o lepsze rozwiązanie. Warto pamiętać, że inne techniki – choć czasem wykorzystywane dla szkła – nie dają takiej precyzji przy kształtowaniu cienkich prętów. W literaturze branżowej, np. w normach ISO dotyczących szkła technicznego, właśnie metody z dyszami są zalecane jako standard. Moim zdaniem, dobrze znać ten proces, bo coraz częściej automatyzacja i jakość produkcji idą w parze.
W pytaniu o technologię wytwarzania prętów szklanych można się łatwo pomylić, bo wiele urządzeń – przynajmniej z pozoru – dotyczy przetwórstwa szkła. Jednak trzeba rozróżnić specyfikę zastosowań. Czółno Fourcaulta to urządzenie do ciągnienia taśm szklanych, głównie przy produkcji szyb okiennych. Ten proces zupełnie inaczej kontroluje przepływ masy szklanej – pręty wymagają metody pozwalającej na precyzyjne i stabilne formowanie bardzo wąskiego elementu, a nie szerokich tafli. Walcarka Bicheroux, choć popularna w przemyśle szklarskim, służy do walcowania płaskich wyrobów, typu płyty i tafle, które potem można przycinać. Walcowanie nie nadaje się zupełnie do produkcji cienkich, długich prętów – tu ryzyko niejednorodności i braku powtarzalności wymiarów jest zbyt duże. Automat Poeting to z kolei maszyna używana głównie do produkcji butelek i innych pojemników – jej konstrukcja umożliwia nadanie kształtu wydmuchiwanym formom, a nie ciągnięcie prętów. Gdy patrzę na te technologie z perspektywy codziennej praktyki w hucie, widać, że wybór odpowiedniej metody zależy przede wszystkim od geometrii i zastosowania wyrobu. Typowym błędem jest przekładanie zasad technologii tafli lub pojemników na produkcję prętów, co może prowadzić do pomyłek. Stąd warto sięgać do literatury technologicznej i standardów, które jasno dzielą procesy według końcowego wyrobu – bo tylko wtedy zachowuje się wysoką jakość i wydajność produkcji.