Kwalifikacja: CES.02 - Eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłu szklarskiego

Wiele osób myli urządzenia wykorzystywane w przemyśle szklarskim, szczególnie kiedy w grę wchodzi ocena jakości wyrobu. Piec gradientowy rzeczywiście jest kluczowy w procesie produkcyjnym – pozwala na kontrolowane schładzanie szkła i usuwanie naprężeń, ale sam w sobie nie służy do ich oceniania. To raczej narzędzie technologiczne, a nie analityczne. Pirometr natomiast używany jest głównie do pomiaru temperatury bez kontaktu z powierzchnią – fantastycznie sprawdza się przy kontroli temperatury pieców czy gorących tafli szkła, ale nie daje żadnych informacji o naprężeniach czy jakości odprężenia. Aparat Orsata to już zupełnie inna bajka, bo wykorzystywany jest do analizy składu gazów, na przykład w przemyśle chemicznym czy gazownictwie – nie ma zastosowania w ocenie jakości szkła. Wydaje mi się, że typowym błędem jest tu utożsamianie narzędzi wykorzystywanych w produkcji z narzędziami do kontroli jakości – a przecież w procesach technologicznych szkła właśnie polaryskop daje możliwość bezpośredniej obserwacji naprężeń pozostałych po chłodzeniu. To zgodne ze standardami branżowymi, gdzie wyraźnie rozdziela się urządzenia do monitorowania parametrów procesu od tych stricte kontrolnych. Każde z wymienionych urządzeń ma swoje miejsce, ale tylko polaryskop pozwala na wizualizację naprężeń wewnętrznych wyrobu szklanego. Uważam, że to wiedza wręcz elementarna w technikum szklarskim – wskazanie różnicy pomiędzy kontrolą parametrów procesu a oceną gotowego produktu. Warto sobie to raz a dobrze przyswoić, bo potem na praktykach czy w pracy nie będzie miejsca na takie pomyłki.