Koszenila to naturalny barwnik pozyskiwany z owadów, konkretnie z czerwców, który jest szeroko stosowany w przemyśle spożywczym do nadawania czerwonego koloru różnym produktom, takim jak napoje, jogurty, a także słodycze. Właściwości koszenili polegają na jej wysokiej stabilności kolorystycznej, co czyni ją odpowiednią do zastosowań wymagających długiego okresu przechowywania. Koszenila jest również akceptowana w wielu standardach jakości żywności, takich jak FDA (Food and Drug Administration) w USA oraz EFSA (European Food Safety Authority) w Europie, co potwierdza jej bezpieczeństwo i efektywność. Ważne jest, aby producentom żywności zrozumieć nie tylko właściwości sensoryczne koszenili, ale także jej wpływ na wartość odżywczą oraz potencjalne alergie u konsumentów. Stosowanie koszenili w połączeniu z innymi naturalnymi barwnikami, takimi jak beta-karoten czy anthocyany, może stworzyć szeroką paletę kolorystyczną, co jest istotne w kontekście marketingowym, gdzie atrakcyjny wygląd produktu jest kluczowy dla jego sprzedaży.
Wybór chlorofilu jako naturalnego barwnika do barwienia produktów spożywczych na kolor czerwony jest błędny, ponieważ chlorofil jest zielonym barwnikiem roślinnym, który odpowiada za proces fotosyntezy w roślinach. Jego zastosowanie w przemyśle spożywczym dotyczy głównie dodatków do żywności, które mają na celu podkreślenie zielonego koloru, jak w przypadku zielonych soków czy pesto, a nie czerwonego. Kurkumina, będąca żółtym barwnikiem uzyskiwanym z korzenia kurkumy, również nie pasuje do poszukiwanego koloru. Choć ma szerokie zastosowanie w kuchni azjatyckiej oraz jako dodatek w produktach spożywczych, jej właściwości barwiące są ograniczone do odcieni żółtych, co wyklucza ją z tego kontekstu. Ryboflawina, czyli witamina B2, znana ze swoich właściwości jako barwnik, również nie ma związku z kolorem czerwonym, a jej kolorystyka ogranicza się do odcieni żółtych. Wybór tych barwników wskazuje na typowy błąd myślowy polegający na myleniu funkcji różnych naturalnych substancji barwiących. Warto zwrócić uwagę na ich właściwości, aby uniknąć nieporozumień i podejmować świadome decyzje w zakresie użycia barwników w przemyśle spożywczym oraz ich wpływu na zdrowie konsumentów.