Masa grylażowa, będąca produktem zawierającym orzechy, miód oraz cukier, jest substancją, która może wywoływać reakcje alergiczne u osób uczulonych na te składniki. Zgodnie z zasadami systemu HACCP, który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności, istotne jest, aby produkty te były wytwarzane w warunkach minimalizujących ryzyko kontaminacji krzyżowej. Produkcja masy grylażowej na osobnej linii technologicznej lub w wydzielonym pomieszczeniu pozwala na skuteczne oddzielenie procesów, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia konsumentów. Przykładowo, jeśli produkowane są jednocześnie produkty zawierające gluten, ich obecność w powietrzu czy na narzędziach może stanowić zagrożenie dla osób z celiakią. Dobre praktyki w branży cukierniczej zalecają stosowanie dedykowanych stref produkcyjnych dla wyrobów zawierających alergeny, co zwiększa zaufanie konsumentów oraz spełnia wymogi prawne. System HACCP, jako kompleksowe podejście do zarządzania bezpieczeństwem żywności, wymaga również odpowiedniego szkolenia pracowników i stosowania procedur monitorowania w celu zapewnienia zgodności z przyjętymi standardami.
Wybór biszkoptów, pierników czy masy serowej jako wyrobów produkowanych na tej samej linii z innymi produktami zawierającymi alergeny może wynikać z mylnego przekonania, że te produkty nie są na tyle ryzykowne, aby wymagać specjalnych warunków produkcji. Biszkopty, chociaż powszechnie uważane za prosty wypiek, mogą zawierać składniki alergizujące, takie jak jaja czy gluten, co czyni je niebezpiecznymi dla osób z alergiami pokarmowymi. Podobnie, pierniki często zawierają mąkę, cukier i przyprawy, które również mogą wywoływać reakcje alergiczne. Masa serowa, w zależności od użytej receptury, może zawierać mleko oraz inne składniki, które również mogą być alergenami. Stosowanie wspólnej linii produkcyjnej dla tych produktów z masą grylażową zwiększa ryzyko krzyżowej kontaminacji, co jest sprzeczne z zasadami systemu HACCP. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że wystarczy jedynie dbać o higienę narzędzi, jednakże skuteczne zarządzanie ryzykiem alergenów wymaga bardziej kompleksowego podejścia, jakim jest segregacja procesów produkcyjnych oraz stosowanie odpowiednich procedur operacyjnych. Edukacja na temat alergenów i ich potencjalnych skutków zdrowotnych jest niezbędna, aby unikać błędnych decyzji w produkcji żywności.