Cyklon jest urządzeniem wykorzystywanym do separacji cząstek stałych od gazów, które działa na zasadzie sił odśrodkowych. W kontekście suszarek rozpyłowych, cyklon jest szczególnie skuteczny w oddzielaniu cząstek proszku mlecznego od powietrza, które jest nośnikiem. W momencie, gdy gaz wchodzi do cyklonu pod dużym kątem, powstaje wir, który powoduje, że cięższe cząstki, takie jak proszek mleczny, są odrzucane na zewnątrz i opadają na dno cyklonu, podczas gdy lżejsze cząstki powietrza mogą być odprowadzane górą. Jest to technika często stosowana w przemyśle spożywczym oraz chemicznym, gdzie istotne jest uzyskanie wysokiej czystości produktów końcowych. Ponadto, cyklony są zazwyczaj łatwe w konserwacji i mogą pracować w różnorodnych warunkach, co czyni je elastycznym rozwiązaniem w procesach technologicznych.
Wybór dekantera, tryjera czy wirówki jako metod separacji cząstek proszku mlecznego od powietrza jest błędny, ponieważ każda z tych metod ma swoje ograniczenia w kontekście procesu suszenia. Dekanter jest urządzeniem stosowanym głównie do separacji faz cieczy, często w aplikacjach związanych z osadami i emulsjami. Nie jest on odpowiedni do oddzielania cząstek stałych od gazu, ponieważ jego działanie opiera się na różnicy gęstości, co w przypadku proszku mlecznego i powietrza nie jest efektywne. Tryjer to urządzenie, które nie jest powszechnie uznawane w kontekście separacji cząstek stałych i gazów; jest to bardziej specyficzne narzędzie do klasyfikacji ziaren, które nie sprawdzi się w przypadku proszków mlecznych. Wirówki, mimo że są skuteczne w separacji cieczy od ciał stałych w zastosowaniach laboratoryjnych, wymagają znacznych prędkości obrotowych, co może prowadzić do degradacji delikatnych cząstek proszków mlecznych oraz ich zlepiania się. To z kolei może wpłynąć negatywnie na jakość produktu końcowego. W związku z tym, wykorzystanie cyklonu jako metody separacji cząstek stałych od gazów w procesach przemysłowych jest zdobytą praktyką, która zapewnia zarówno efektywność, jak i integralność produktów.