Margaryna jest produktem uzyskiwanym w wyniku chemicznego utwardzania tłuszczu, co oznacza, że proces ten polega na wprowadzeniu wodoru do nienasyconych kwasów tłuszczowych, co prowadzi do ich nasycenia. Podczas tego procesu, w obecności katalizatorów, następuje zmiana struktury tłuszczy roślinnych, co sprawia, że margaryna staje się bardziej stała w temperaturze pokojowej. Takie właściwości czynią margarynę doskonałym wyborem do pieczenia oraz smażenia, gdyż ma ona wysoką temperaturę dymienia i stabilność oksydacyjną, co jest istotne w kontekście przechowywania i używania w kuchni. Ponadto, margaryna jest często wzbogacana witaminami A i D, co poprawia jej wartość odżywczą. W praktyce, margaryna może być stosowana jako substytut masła, a jej właściwości sprawiają, że jest popularnym składnikiem w przemyśle spożywczym, szczególnie w produkcie piekarniczym, ciastach i kremach.
Wybór oliwy, smalcu lub majonezu jako odpowiedzi jest mylący, ponieważ każdy z tych produktów powstaje w inny sposób, a ich właściwości chemiczne i fizyczne różnią się od margaryny. Oliwa z oliwek, na przykład, jest tłuszczem roślinnym, który nie wymaga żadnych procesów utwardzania, a jej zalety zdrowotne wynikają głównie z obecności nienasyconych kwasów tłuszczowych i antyoksydantów. Smalec to tłuszcz zwierzęcy, który również nie jest poddawany procesowi utwardzania, lecz raczej topnieniu i oczyszczaniu. Z kolei majonez to emulsja, która powstaje z połączenia oleju, żółtek jaj i octu lub soku cytrynowego, a nie w wyniku utwardzania. Powszechnym błędem jest mylenie procesów przetwarzania tłuszczów z różnymi metodami ich wytwarzania. Wiedza o tych różnicach jest kluczowa dla zrozumienia właściwości i zastosowań różnych tłuszczów w kulinariach i przemyśle spożywczym. Aby dobrze zrozumieć, dlaczego margaryna jest produktem chemicznego utwardzania, warto zapoznać się z technologią produkcji tłuszczów, która uwzględnia zarówno aspekt zdrowotny, jak i technologiczny oraz klasyfikację tłuszczów pod względem ich stabilności i zastosowania w kuchni.