Kwalifikacja: SPC.02 - Produkcja wyrobów spożywczych z wykorzystaniem maszyn i urządzeń

Wybór powietrza wyjałowionego jako alternatywy dla atmosfery w opakowaniu mięs nie jest skuteczną metodą ochrony produktów przed zepsuciem. Proces wyjaławiania powietrza polega na usunięciu większości mikroorganizmów i zanieczyszczeń, jednak nie eliminuje on wszystkich czynników wpływających na degradację mięsa, takich jak utlenianie tłuszczów, które prowadzi do nieprzyjemnych zapachów i zmian w smaku. Nie jest to podejście praktyczne, ponieważ w procesie pakowania mięso i tak będzie narażone na działanie tlenu, co nieuchronnie prowadzi do jego psucia. Zastosowanie pary wodnej do pakowania mięsa jest również błędne, ponieważ wilgotność sprzyja rozwojowi mikroorganizmów, co jest sprzeczne z celem ochrony mięsa. Co więcej, woda w postaci pary nie zabezpiecza produktu, a wręcz przeciwnie, może prowadzić do kondensacji, co stwarza idealne warunki dla rozwoju pleśni i bakterii. Użycie wodnego roztworu solanki również nie odpowiada na potrzeby ochrony mięsa w kontekście jego długoterminowej przechowywalności. Choć solanka może działać jako środek konserwujący, jej stosowanie nie eliminuje ryzyka rozwoju mikroorganizmów oraz nie dostarcza odpowiednich warunków do zachowania świeżości. Te wszystkie podejścia ignorują kluczowe aspekty nowoczesnego pakowania, które opiera się na precyzyjnie dobranej atmosferze gazowej, mającej na celu optymalizację jakości i trwałości produktów mięsnych.