Kwalifikacja: SPC.03 - Produkcja wyrobów piekarskich

W procesie pakowania pieczywa w folię termokurczliwą łatwo pomylić kolejne etapy, szczególnie jeśli nie miało się wcześniej do czynienia z liniami pakującymi. Pojawiające się tutaj odpowiedzi sugerują, że po wyjściu z pakowaczki pieczywo mogłoby trafić do klipsiarki, zawijaczki czy komory termicznej, co jednak nie odpowiada rzeczywistej kolejności technologicznej. Klipsiarka to urządzenie wykorzystywane głównie do zaklejania worków lub torebek, najczęściej za pomocą plastikowych lub metalowych klipsów – spotykane chociażby w pakowaniu bułek czy chleba krojonego w woreczkach, ale już po etapie ewentualnego obkurczania lub gdy nie używa się folii termokurczliwej. Zawijaczka natomiast służy do mechanicznego zawijania końcówek opakowań, co kojarzy się raczej z klasycznym pakowaniem cukierków, czekoladek czy innych drobnych produktów spożywczych, gdzie nie stosuje się folii termokurczliwej. Komora termiczna jest określeniem dość ogólnym i może wprowadzać w błąd – w praktyce przemysłowej najczęściej używa się precyzyjnych nazw jak tunel obkurczający czy komora obkurczająca, bo to one gwarantują specyficzne warunki do obkurczania folii. Typowym błędem jest zakładanie, że każda komora z wysoką temperaturą nada się do tego celu – tu jednak liczy się kontrola przepływu powietrza i równomierny rozkład ciepła, charakterystyczny właśnie dla komory obkurczającej. Z mojego doświadczenia wynika, że pomyłki biorą się często z uproszczeń albo z przenoszenia nawyków z innych rodzajów pakowania. Warto więc zapamiętać, że gdy mówimy o pakowaniu pieczywa w folię termokurczliwą, najefektywniejszą i prawidłową praktyką branżową jest skierowanie produktu do komory obkurczającej zaraz po owinięciu go folią – to gwarantuje bezpieczeństwo, wydajność i jakość końcowego opakowania.