Smalec wieprzowy jest uważany za tłuszcz wyborowy, ponieważ pochodzi z naturalnych źródeł i jest stosowany w szerokim zakresie zastosowań kulinarnych. Używany w wielu tradycyjnych potrawach, smalec jest ceniony za swoje właściwości smakowe oraz stabilność podczas gotowania. W porównaniu do innych tłuszczów, smalec ma wysoką temperaturę dymienia, co czyni go odpowiednim do smażenia i pieczenia. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, smalec może być częścią zrównoważonej diety, pod warunkiem, że jest spożywany w umiarkowanych ilościach. Warto także zauważyć, że smalec wieprzowy, w odróżnieniu od tłuszczów rafinowanych, jest minimalnie przetworzony, co pozwala na zachowanie większej ilości składników odżywczych. W kontekście dobrych praktyk kulinarnych, warto znać różnice pomiędzy tłuszczami, aby móc świadomie wybierać odpowiednie tłuszcze do różnych potraw, co może wpływać na zarówno ich smak, jak i wartości odżywcze.
Tłuszcze rafinowane, takie jak oleje roślinne, są poddawane intensywnym procesom chemicznym, które mają na celu usunięcie zanieczyszczeń oraz poprawę ich stabilności, co często prowadzi do utraty niektórych składników odżywczych. Ponadto, proces rafinacji może wprowadzać do olejów szkodliwe substancje chemiczne. Z kolei tłuszcze techniczne topione, które są przeznaczone głównie do zastosowań przemysłowych, nie nadają się do spożycia i nie mają wartości odżywczej, co wyklucza je z kategorii tłuszczów wyborowych. Łój jadalny, pomimo że jest używany w kuchni, jest często stosowany raczej w kontekście przemysłowym niż domowym, przez co jego zastosowanie jest ograniczone i niekoniecznie związane z ideą tłuszczy wyborowych. Istotnym błędem myślowym jest mylenie zastosowań kulinarnych tych tłuszczów z ich właściwościami zdrowotnymi i odżywczymi. Wybór tłuszczu do gotowania powinien być zawsze uzależniony od jego pochodzenia, sposobu przetwarzania oraz zastosowania w diecie. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście zdrowego odżywiania i stosowania najlepszych praktyk kulinarnych.