Kwalifikacja: SPC.07 - Organizacja i nadzorowanie produkcji wyrobów spożywczych
Zawód: Technik technologii żywności
Kategorie: Analiza i kontrola jakości
Badanie fizyczne mleka polega na oznaczeniu
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowo – badanie fizyczne mleka w klasycznym ujęciu polega przede wszystkim na oznaczeniu jego gęstości i temperatury. To są dwa podstawowe, bardzo „robocze” parametry, z którymi w praktyce technolog mleczarski spotyka się na co dzień. Gęstość mleka mierzy się zazwyczaj za pomocą laktodensymetru lub aerometru, przy ściśle określonej temperaturze odniesienia (najczęściej 20°C). W normach i instrukcjach zakładowych zawsze podkreśla się, że wynik gęstości ma sens tylko wtedy, gdy znamy dokładną temperaturę próbki, bo gęstość zmienia się wraz z jej zmianą. Dlatego równoczesne oznaczenie gęstości i temperatury to standardowa dobra praktyka laboratoryjna w mleczarstwie. Na podstawie gęstości można wstępnie ocenić, czy mleko nie jest rozcieńczone wodą, czy zawartość tłuszczu i suchej masy ogólnej mieści się w typowych granicach. W przemyśle używa się tego pomiaru do kontroli przyjęcia surowca od dostawców, do szybkiej selekcji partii mleka oraz do weryfikacji zgodności z normami PN i wymaganiami zakładowymi. Temperatura z kolei ma znaczenie nie tylko dla korekty odczytu gęstości, ale też dla oceny, czy mleko było prawidłowo chłodzone i transportowane. Z mojego doświadczenia, wszelkie poważniejsze analizy jakości mleka (chemiczne, mikrobiologiczne) i tak zaczyna się od prostych badań fizycznych, bo one od razu pokazują, czy z próbką lub z dostawą jest coś „nie tak” i czy w ogóle warto robić droższe badania.