Kwalifikacja: SPC.07 - Organizacja i nadzorowanie produkcji wyrobów spożywczych
Zawód: Technik technologii żywności
Kategorie: Analiza i kontrola jakości
Do oznaczania chlorków w próbkach żywności stosuje się metodę
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowo wskazana metoda Volharda to klasyczna metoda miareczkowa stosowana do oznaczania jonów chlorkowych, także w próbkach żywności. W praktyce laboratoryjnej opartej na normach (np. dawniej PN, obecnie często metody zharmonizowane z ISO) oznaczanie chlorków bardzo często wykonuje się właśnie metodami argentometrycznymi, czyli z użyciem azotanu(V) srebra. Metoda Volharda jest metodą odwróconego miareczkowania: do próbki dodaje się nadmiar mianowanego roztworu AgNO3, który strąca chlorki w postaci trudno rozpuszczalnego AgCl, a następnie niewykorzystany nadmiar srebra odmiareczkowuje się roztworem tiocyjanianu, najczęściej amonu lub potasu, w obecności wskaźnika żelazowego. W momencie, gdy wszystkie jony srebra zwiążą się z tiocyjanianem, nadmiar tiocyjanianu tworzy z jonami żelaza(III) charakterystyczny czerwony kompleks – to jest punkt końcowy miareczkowania. W analizie żywności metoda Volharda ma tę zaletę, że dobrze sprawdza się w matrycach barwnych lub lekko mętnych, gdzie klasyczna metoda Mohra byłaby mniej wygodna, bo punkt końcowy byłby gorzej widoczny. Stosuje się ją np. do oznaczania zawartości chlorku sodu w serach, przetworach mięsnych, pieczywie, a także w niektórych koncentratach czy przyprawach. Z mojego doświadczenia w laboratoriach kontroli jakości ważne jest, żeby dokładnie kontrolować pH środowiska i skład roztworów, bo obecność innych jonów może zakłócać oznaczenie. Dobrą praktyką jest też wykonywanie próbek ślepych i wzorców kontrolnych, żeby mieć pewność, że całe strącanie i odmiareczkowanie przebiega poprawnie. Takie podejście jest zgodne z zasadami dobrej praktyki laboratoryjnej GLP i zapewnia powtarzalność oraz porównywalność wyników między różnymi laboratoriami.