Kwalifikacja: SPC.07 - Organizacja i nadzorowanie produkcji wyrobów spożywczych
Zawód: Technik technologii żywności
Jakie opakowania są stosowane do mleka sterylizowanego UHT?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Kartony wielowarstwowe są powszechnie stosowane do pakowania mleka sterylizowanego UHT ze względu na ich doskonałe właściwości barierowe. W skład takiego opakowania wchodzą różne materiały, w tym papier, folia aluminiowa oraz tworzywa sztuczne, które wspólnie zapewniają długotrwałą świeżość produktu, chroniąc go przed światłem, tlenem i zanieczyszczeniami. Dzięki procesowi UHT mleko jest poddawane wysokiej temperaturze przez krótki czas, co eliminuje większość drobnoustrojów, a następnie pakowane w hermetyczne kartony. Przykładem zastosowania kartonów wielowarstwowych mogą być popularne na rynku mleko, śmietana czy napoje roślinne, które dzięki takiemu pakowaniu mogą być przechowywane bez konieczności chłodzenia do momentu otwarcia opakowania. Dodatkowo, stosowanie kartonów jest zgodne z regulacjami dotyczącymi ochrony środowiska, ponieważ wiele z nich jest w pełni recyclowalnych, co wspiera zrównoważony rozwój w branży opakowań.
Butelki polistyrenowe nie są odpowiednie do pakowania mleka UHT, ponieważ polistyren nie zapewnia wystarczającej bariery przed promieniowaniem UV oraz tlenem, co mogłoby prowadzić do pogorszenia jakości mleka. Polistyren charakteryzuje się także niską odpornością na wysokie temperatury, co jest istotne w kontekście przechowywania mleka po procesie UHT. Woreczki termokurczliwe, mimo że znajdują zastosowanie w pakowaniu różnych produktów spożywczych, nie są praktyczne dla mleka UHT, ponieważ nie zapewniają hermetyczności oraz ochrony przed światłem, co jest kluczowe dla zachowania jakości i trwałości mleka. Z kolei torebki z celofanu, będące materiałem organicznym, nie oferują odpowiednich właściwości barierowych ani nie są wystarczająco mocne, aby chronić płynne produkty w dłuższym okresie. Stosowanie tych materiałów wynika często z braku wiedzy na temat ich właściwości i ograniczeń, co prowadzi do błędnych założeń dotyczących ich zdolności do konserwacji długo żywotnych produktów spożywczych. Kluczowe jest wykorzystanie materiałów, które są zgodne z najlepszymi praktykami w branży, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość żywności.