Kwalifikacja: SPC.07 - Organizacja i nadzorowanie produkcji wyrobów spożywczych

W tym zadaniu łatwo się pomylić, bo wszystkie wymienione metody kojarzą się z jakimś rozdzielaniem mieszanin, ale tylko jedna z nich faktycznie opiera się na różnicy gęstości składników. Kluczem jest zrozumienie, jaka właściwość fizyczna jest wykorzystywana w danym procesie. Filtracja to proces, w którym rozdzielamy mieszaninę na podstawie wielkości cząstek i ich zdolności do przechodzenia przez porowate medium, na przykład bibułę filtracyjną, tkaninę, złoże piaskowe albo membranę. Tutaj decyduje rozmiar i kształt cząstek, ewentualnie ich ładunek, a nie gęstość. W praktyce w zakładach spożywczych filtruje się piwo, soki, oleje, ale to, co zostaje na filtrze, to po prostu cząstki za duże, żeby przejść przez pory, niezależnie od tego, czy są lżejsze, czy cięższe od cieczy. Przesiewanie działa podobnie, tylko w fazie stałej: rozdzielamy materiał sypki przez sito o określonej wielkości oczek. Tu znowu decydują wymiary ziaren, a nie ich gęstość. Wielu uczniów automatycznie łączy przesiewanie z „oddzielaniem cięższych od lżejszych”, bo drobniejsza frakcja często kojarzy się z „lżejszą”, ale od strony fizycznej to jest po prostu sortowanie po rozmiarze. Tłoczenie natomiast w ogóle nie jest klasyczną metodą rozdzielania ze względu na gęstość, tylko operacją mechaniczną polegającą na wyciskaniu cieczy z surowca stałego, na przykład soku z jabłek czy oleju z nasion. Owszem, w trakcie tłoczenia następuje rozdzielenie fazy ciekłej i stałej, ale dzieje się to pod wpływem ciśnienia, a nie dlatego, że coś jest gęstsze czy lżejsze. Typowy błąd myślowy polega tu na wrzuceniu wszystkich „operacji rozdzielania” do jednego worka i nieprzypisaniu im konkretnej właściwości fizycznej: gęstości, wielkości cząstek, rozpuszczalności itd. W przypadku pytania o różnicę gęstości zawsze warto od razu pomyśleć o sedymentacji, dekantacji czy flotacji, a dopiero później odsiać metody, które bazują na zupełnie innym mechanizmie działania.