Odpowiedź 200 g jest prawidłowa, ponieważ aby otrzymać 300 g 10% roztworu NaOH, potrzebujemy obliczyć, ile NaOH jest w tym roztworze. 10% roztwór oznacza, że na 100 g roztworu przypada 10 g NaOH. Dla 300 g roztworu będziemy mieli 30 g NaOH. W początkowym roztworze o stężeniu 30%, mamy 30 g NaOH w 100 g roztworu. Z tego wynika, że 100 g roztworu dostarcza 30 g NaOH, co oznacza, że potrzebujemy użyć całego 100 g roztworu, aby uzyskać 30 g NaOH. Aby otrzymać 300 g 10% roztworu, potrzebujemy dodatkowo 200 g wody, co daje łącznie 300 g. W praktyce takie obliczenia są często wykorzystywane w laboratoriach chemicznych oraz w przemyśle, gdzie precyzyjne przygotowanie roztworów chemicznych jest kluczowe dla uzyskania pożądanych właściwości fizykochemicznych i przeprowadzania reakcji chemicznych zgodnie z normami jakościowymi.
Odpowiedzi, które wskazują ilości wody inne niż 200 g, wynikają z powszechnych błędów w obliczeniach związanych z proporcjami i stężeniami roztworów. Typowym błędem jest zrozumienie, że aby uzyskać 10% roztwór, wystarczy dodać do istniejącego roztworu dowolną ilość wody bez uwzględnienia, ile NaOH faktycznie potrzebujemy. W rzeczywistości, aby przygotować 300 g 10% roztworu, musimy najpierw obliczyć, ile NaOH jest w tej ilości. Osoby, które stawiają niewłaściwe odpowiedzi, często pomijają etap obliczania, ile soli chemicznej znajduje się w roztworze. Kolejnym problemem jest błędne zrozumienie koncepcji stężenia procentowego, które powinno być stosowane jako kluczowy parametr przy obliczeniach. Ponadto, błędy mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasady zachowania masy, gdzie ilość masy substancji chemicznej w roztworze powinna być zachowana. W praktyce, dokładne przeliczenia oraz znajomość stężeń i ich wpływu na masę roztworu są niezwykle istotne w laboratoriach. Zastosowanie tych podstawowych zasad chemicznych jest niezbędne, aby uniknąć nieporozumień oraz uzyskać właściwe wyniki w różnych eksperymentach i procesach przemysłowych.