Kwalifikacja: SPC.07 - Organizacja i nadzorowanie produkcji wyrobów spożywczych

Makuchy łatwo pomylić z innymi produktami ubocznymi w przemyśle spożywczym, zwłaszcza jeśli kojarzy się je ogólnie z jakimiś „resztkami po produkcji”. W rzeczywistości mają bardzo konkretne pochodzenie technologiczne. Nie powstają podczas żadnego „zagęszczania cukrzycy” – tu widać raczej pomylenie pojęć medycznych z procesami w cukrownictwie. W zakładach cukrowniczych zagęszcza się soki cukrowe, głównie sok dyfuzyjny z buraków, przez odparowanie wody w wyparkach wieloefektowych. Produktem ubocznym tego typu procesów są np. wysłodki buraczane, a nie makuchy. To zupełnie inna grupa surowców, inny dział technologii. Mylenie makuchów z efektem neutralizacji kwasów tłuszczowych też jest dość typowym skrótem myślowym. Neutralizacja kwasów tłuszczowych zachodzi w rafinacji olejów i tłuszczów, gdzie wolne kwasy tłuszczowe reagują z zasadą (np. NaOH), tworząc mydła, które są potem usuwane. Produktem są więc frakcje mydlane i straty oleju, a nie stałe, prasowane wytłoki nasion. To już etap oczyszczania oleju, a makuchy powstają dużo wcześniej, na etapie mechanicznego oddzielenia oleju od stałej masy nasion. Czasem pojawia się też skojarzenie z ekstrakcją sacharozy z buraka cukrowego, bo tam też są odpady roślinne. Jednak przy dyfuzji buraków powstają wspomniane wysłodki, które po odwodnieniu mogą być suszone i stosowane jako pasza, ale technologicznie i surowcowo to inny produkt niż makuch po tłoczeniu nasion oleistych. Kluczowy błąd myślowy polega na wrzucaniu wszystkich „resztek roślinnych” do jednego worka. W technologii żywności ważne jest odróżnianie, z jakiego surowca pochodzi dany produkt uboczny i jaka operacja jednostkowa go wytworzyła: makuch jest ściśle związany z tłoczeniem nasion oleistych, a nie z procesami cukrowniczymi czy rafinacją tłuszczów. Świadome kojarzenie procesu z produktem ubocznym jest bardzo przydatne przy analizie linii technologicznych i projektowaniu obiegów surowców w zakładzie.