Azotan sodu (NaNO3) jest kluczowym składnikiem mieszanki peklującej, który odgrywa istotną rolę w procesie utrwalania mięsa. Jego główna funkcja polega na przekształceniu w azotyny, które działają na mioglobinę obecną w mięsie, tworząc nitrozomioglobinę. Ten związek jest odpowiedzialny za charakterystyczną różową barwę peklowanego mięsa, co jest szczególnie cenione w produkcie końcowym. Używanie azotanu sodu w przemyśle mięsnym jest zgodne z regulacjami i standardami bezpieczeństwa żywności, które wymagają, aby składniki peklujące były stosowane w odpowiednich dawkach, co podnosi jakość i estetykę produktów mięsnych. W praktyce, azotan sodu jest często wykorzystywany w produktach takich jak wędliny, kiełbasy czy konserwy mięsne. Jego zastosowanie nie tylko poprawia wygląd, ale także wspiera ochronę przed rozwojem niebezpiecznych bakterii. Dodatkowo, proces peklowania z użyciem azotanu sodu może wpływać na poprawę smaku, co jest istotne dla finalnego odbioru produktu przez konsumentów.
Kwas cytrynowy, benzoesan sodu i sorbinian potasu to substancje powszechnie używane jako konserwanty, jednak nie pełnią one funkcji związanej z peklowaniem mięsa oraz utrwalaniem jego barwy. Kwas cytrynowy jest naturalnym kwasem organicznym, który może być stosowany w przemyśle spożywczym, ale jego funkcja ogranicza się głównie do regulacji pH oraz działania antyoksydacyjnego, a nie do utrwalania barwy. Benzoesan sodu, znany jako konserwant, chroni przed rozwojem drobnoustrojów, ale nie wpływa na proces barwienia mięsa, co jest kluczowe w kontekście peklowania. Sorbinian potasu działa na podobnej zasadzie, gdzie jego głównym celem jest spowolnienie procesu psucia się produktów spożywczych. Każdy z tych składników może być mylnie uważany za odpowiedni do peklowania, co wynika z braku zrozumienia różnicy między konserwowaniem a peklowaniem. W rzeczywistości, peklowanie jest procesem chemicznym, który nie tylko przedłuża trwałość mięsa, ale także wpływa na jego wygląd, smak i teksturę. Dlatego ważne jest, aby stosować odpowiednie składniki, takie jak azotan sodu, które mogą przeprowadzać te specyficzne reakcje chemiczne, a nie tylko koncentrować się na konserwowaniu produktów mięsnych.