Odpowiedź 255.255.240.0 jest poprawna, ponieważ ta maska podsieci (znana również jako /20) umożliwia podział puli adresów 172.16.0.0/16 na 16 podsieci, z których każda ma 4096 adresów (w tym 4094 adresy hostów). Aby uzyskać 10 równych podsieci, administrator powinien wybrać maskę, która zapewni wystarczającą ilość adresów. Maska 255.255.240.0 dla podsieci /20 jest odpowiednia, ponieważ pozwala na stworzenie 16 podsieci (2^4), gdzie każda podsieć ma 4094 hosty (2^(32-20)-2). Takie rozwiązanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu adresacją IP, ponieważ zapewnia elastyczność w przyszłych rozbudowach sieci. Umożliwia to także efektywne wykorzystanie dostępnych adresów IP oraz ułatwia zarządzanie ruchem sieciowym.
Wybór innej maski, takiej jak 255.255.192.0, 255.255.224.0 lub 255.255.128.0, prowadzi do nieefektywnego podziału dostępnych adresów IP. Maska 255.255.192.0 (czyli /18) umożliwia stworzenie 4 podsieci z 16384 adresami w każdej. To jest zbyt wiele, gdyż potrzebujemy jedynie 10. Z kolei maska 255.255.224.0 (czyli /19) tworzy 8 podsieci, co również nie spełnia wymagań. Zmniejszenie liczby podsieci poprzez użycie maski 255.255.128.0 (czyli /17) dostarcza jedynie 2 podsieci, co jest całkowicie niewystarczające. Właściwe zrozumienie podziału adresów IP i stosowanie właściwych masek jest kluczowe w projektowaniu efektywnych sieci. W praktyce, błędy w wyborze maski mogą prowadzić do ich przyszłej rozbudowy, co wiąże się z dodatkowymi kosztami i czasem. Każda z tych masek prowadzi do nieodpowiedniego podziału, co skutkuje marnotrawieniem cennych adresów IP i ograniczeniem elastyczności sieci. Dlatego kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o adresowaniu IP dokładnie przeanalizować wymagania oraz strategię rozwoju sieci.