Poprawna odpowiedź na pytanie to 7, ponieważ w sieci opartej na przełącznikach działających w drugiej warstwie modelu ISO/OSI każda jednostka (przełącznik) tworzy własną domenę rozgłoszeniową. Przełączniki te nie mają zdolności do ograniczania rozgłoszeń, co oznacza, że każde urządzenie podłączone do przełącznika otrzymuje ramki rozgłoszeniowe. W przedstawionym schemacie widzimy 7 przełączników, co przekłada się bezpośrednio na 7 oddzielnych domen rozgłoszeniowych. W praktyce oznacza to, że jeśli na jednym z przełączników dojdzie do wysłania ramki rozgłoszeniowej, tylko urządzenia podłączone do tego konkretnego przełącznika będą ją odbierały. To zjawisko ma kluczowe znaczenie w projektowaniu sieci, ponieważ odpowiednie zarządzanie domenami rozgłoszeniowymi pozwala na minimalizowanie ruchu w sieci oraz zwiększenie jej wydajności. W kontekście dobrych praktyk branżowych, ważne jest, aby administratorzy sieci rozumieli, jak liczba przełączników wpływa na segmentację ruchu oraz jakie korzyści można osiągnąć dzięki odpowiedniemu zarządzaniu rozgłoszeniami.
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli przełączników w sieci. Często myli się liczbę domen rozgłoszeniowych z innymi parametrami sieci, takimi jak liczba urządzeń czy liczba portów w przełącznikach. Użytkownicy mogą przyjąć założenie, że przełączniki w sieci tworzą mniej domen, ponieważ nie uwzględniają pełnego zrozumienia, jak działają ramki rozgłoszeniowe w warstwie drugiej. Przełączniki te są skonstruowane tak, aby każda ramka trafiała do wszystkich urządzeń w danej domenie, co oznacza, że każdy dodatkowy przełącznik tworzy nową, osobną domenę. Jeśli ktoś zatem zidentyfikuje tylko 5, 9 lub 11 domen jako odpowiedź, może to sugerować, że nie dostrzega on wpływu wszystkich przełączników dostępnych w schemacie. Prawidłowa analiza schematów sieciowych wymaga zrozumienia, że liczba domen rozgłoszeniowych zależy bezpośrednio od liczby przełączników, a nie od ich konfiguracji czy liczby dołączonych urządzeń. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci, które zakładają, że każda zmiana w topologii sieci powinna być dokładnie przemyślana pod kątem jej wpływu na segmentację ruchu i efektywność operacyjną całego systemu.
