Która para protokołów należy do warstwy transportowej modelu ISO/OSI?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
TCP (Transmission Control Protocol) oraz UDP (User Datagram Protocol) to dwa kluczowe protokoły warstwy transportowej w modelu ISO/OSI. TCP zapewnia niezawodną, połączeniową komunikację, co oznacza, że gwarantuje dostarczenie danych i ich kolejność. Jest powszechnie używany w zastosowaniach wymagających wysokiej niezawodności, jak przeglądarki internetowe, e-maile czy przesyłanie plików. Przykładem wykorzystania TCP jest protokół HTTP, który jest fundamentem przeglądania sieci. Z kolei UDP, będący protokołem bezpołączeniowym, pozwala na szybszą transmisję danych, co sprawia, że jest idealny do aplikacji, które mogą tolerować utratę pakietów, takich jak przesyłanie strumieniowe audio i wideo czy gry online. Oba protokoły są zgodne z dobrą praktyką projektowania systemów, gdyż są dostosowane do różnych potrzeb aplikacji, co sprawia, że warstwa transportowa jest elastyczna i wydajna.
ICMP i RIP, ARP i RARP oraz IP i IPX nie są protokołami warstwy transportowej modelu ISO/OSI, co stanowi kluczowy błąd w zrozumieniu struktury tego modelu. ICMP (Internet Control Message Protocol) jest protokołem warstwy sieciowej, używanym do przesyłania komunikatów o błędach i operacyjnych między hostami. Jego głównym celem jest informowanie o problemach w komunikacji, takich jak utrata pakietu. RIP (Routing Information Protocol) jest również protokołem warstwy sieciowej, który służy do wymiany informacji o trasach w sieciach komputerowych, co jest zadaniem typowym dla warstwy trzeciej modelu ISO/OSI. Protokół ARP (Address Resolution Protocol) oraz jego odpowiednik RARP (Reverse Address Resolution Protocol) mają na celu mapowanie adresów IP do adresów MAC, co także należy do funkcji warstwy sieciowej, a nie transportowej. Z kolei IP (Internet Protocol) i IPX (Internetwork Packet Exchange) to protokoły warstwy sieciowej, odpowiadające za przesyłanie pakietów danych w sieci. Typowym błędem w myśleniu o warstwach modelu ISO/OSI jest mylenie funkcji różnych protokołów i ich przypisywanie do niewłaściwych warstw, co zaburza zrozumienie architektury sieci. Zrozumienie różnic między tymi warstwami jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i implementacji systemów komunikacji w sieciach komputerowych.