Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi

Polecenia <em>netstat -r</em>, <em>ping</em> oraz <em>traceroute</em> mają całkiem inne zastosowania niż bezpośrednie wyświetlanie konfiguracji interfejsów sieciowych. <strong>netstat -r</strong> służy do prezentowania tablicy routingu, czyli pokazuje, w jaki sposób system kieruje pakiety do różnych sieci docelowych. To przydatne narzędzie przy analizie tras pakietów, ale nie daje szczegółowych informacji o samych interfejsach, takich jak adresy IP czy maski podsieci. Z kolei <strong>ping</strong> jest narzędziem diagnostycznym, pozwalającym sprawdzić, czy inny host w sieci jest osiągalny – wysyła pakiety ICMP Echo Request i czeka na odpowiedź. To bardzo pomocne przy wykrywaniu problemów z łącznością, jednak nie daje żadnych danych o konfiguracji lokalnych interfejsów. <strong>traceroute</strong> natomiast służy do ustalania kolejnych przystanków (hopów) na trasie pakietów do wskazanego hosta – pozwala na analizę drogi, jaką pokonuje pakiet przez różne routery w internecie czy sieci lokalnej. To polecenie jest nieocenione przy szukaniu miejsc, gdzie występują opóźnienia lub utraty pakietów, ale nie pokazuje konfiguracji interfejsów lokalnych. Częstym błędem jest mylenie narzędzi diagnostycznych z narzędziami konfiguracyjnymi lub informacyjnymi. W praktyce administrator powinien znać różnicę pomiędzy narzędziami służącymi do testowania połączeń a tymi, które dostarczają informacji o stanie i parametrach interfejsów. W środowisku systemów Linux każdy z tych programów pełni inną, dobrze zdefiniowaną rolę i wybór odpowiedniego zależy od konkretnego problemu, jaki chcemy rozwiązać.